viernes, 17 de junio de 2016

LUNS 20 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

GRAZAS A DEUS, POLO VIVIDO ESTE CURSO
Sempre se dixo que “a unión fai a forza” e que cando todos tiran do mesmo carro e na mesma dirección o traballo faise máis levadeiro. Estamos nos últimos días do curso e a cabeza está a pensar nos últimos exames que posiblemente quedan. A pesar de todo, nun minuto de silencio, dunha maneira rápida, mira o teu interior e intenta pasar diante de ti os moitos acontecementos que ao longo do curso se foron sucedendo.

….

Desde o afastado outubro, coa celebración do Domund; novembro coa festa da Milagrosa e cos primeiros exames, decembro coa festa da Inmaculada e as vacacións de Nadal... O retorno difícil coa costa de xaneiro e o seu final co Día da PAz. Febreiro e os seus entroidos, marzo con máis exames e as vacacións de Semana Santa… O mes de abril que se foi rápido, maio que acabamos hai só uns días coa festa de María …

Todos estes acontecementos dan un abundante froito como final. As pequenas cousas, o día a día son quen van construíndo o edificio que cada un construímos durante este curso. Oxalá que o final da obra estea rematada polo éxito .

ORACIÓN

Hoxe sementarei un sorriso... para que haxa máis alegría.
Hoxe sementarei unha palabra consoladora... para cultivar serenidade.
Hoxe sementarei un xesto de caridade... para que haxa máis amor.
Hoxe sementarei unha oración... para que o home estea máis preto de Deus.
Hoxe sementarei palabras e xestos de verdade... para que non creza a mentira.
Hoxe sementarei serenidade de accións... para colaborar coa paz.
Hoxe sementarei un xesto pacífico... para que haxa menos nervios.
Hoxe sementarei na miña mente unha boa lectura... para o gozo do meu espírito.
Hoxe sementarei xustiza nos meus xestos e palabras... para que reine a verdade.
Hoxe sementarei un xesto de delicadeza... para que haxa máis bondade. Amén.

NOSOPAI



MARTES 21 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO


ESTE ANO TOCA UN VERÁN….  EN CRISTIÁN!

A piques de comezar as vacacións queremos lembrar que no verán Deus non está de vacacións. Imos á praia, ao campo, aos pobos… e moitas veces esquecémonos de celebrar a nosa fe coa comunidade parroquial, ou de dedicarlle un intre a Xesús na nosa oración persoal. Pois no verán tamén temos que sacar tempo para estar co señor!

REFLEXIÓN. DECÁLOGO PARA UN VERÁN “EN CRISTIÁN” (Javier Leoz)

1. Un cristián, no verán, non esconde nin garda a súa fe como quen deixa no armario o abrigo de inverno. Somos cristiáns sempre.
2. A vida cristiá non se sostén soamente no “ser bos”. Este tempo é propicio para non esquecer a Deus e ser rostros vivos da súa presenza.
3. Sen oración, un cristián, é un muíño paralizado. A oración fainos fortes, fainos reflexionar e levar a cabo a vontade do Pai.
4. A Eucaristía é unha necesidade espiritual. Se xa con ela nos resulta levar unha vida relativamente cristiá, sen ela convertémonos en marionetas do mundo.
5. No verán imos buscando o sol. Deus. é o único Sol de xustiza. É quen broncea de verdade o corazón e a alma.
6. “Dime o que les e direiche como pensas”. Seica un cristián non ha de nutrirse con palabras de esperanza?
7. A Creación púxoa Deus para o noso deleite. Respectemos a contorna onde descansamos e gocemos de tantas cousas boas que o Señor pon ao noso alcance. Custa séculos repoboar a terra; horas, incendiala.
8. A beleza, a arte, a música clásica… pódenos levar ao encontro de Deus. Un santuario é unha porta aberta á vea. María Virxe é unha man que nos empuxa cara ao Señor
9. O silencio e a contemplación xunto ao mar. A escalada de montañas como signo do noso esforzo por chegar ao ceo.
10. No val ou no mar, na montaña ou nunha aldea, no bosque ou perdidos nun deserto. Fronte a unha catedral ou polas rúas dunha gran cidade: non esquezamos que somos cristiáns. Non esquezamos que, Deus, vai connosco.




MÉRCORES 21 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Hoxe botamos o peche a este curso 2015-2016. É momento de facer balance e pensar en que aspectos da nosa vida puidemos crecer e en cales temos que seguir insistindo: estudos, familia, amigos, relación con Deus, solidariedade, relixiosidade, relacións persoais… En definitiva, trátase de poder dar froito, e que o noso bo froito o coñeza a xente que nos rodea. Só así poderemos ser máis sans, máis sabios e máis santos.

DO EVANXEO DE SAN MATEO (Mt 5, 13-16)
«Vós sodes o sal da terra. Pero se o sal vólvese eslamiada, con que a salgarán? Non serve máis que para tirala fose e que a pise a xente. Vós sodes a luz do mundo. Non se pode ocultar unha cidade posta no alto dun monte. Tampouco se acende unha lámpada para metela debaixo do celemín, senón para poñela no candelero e que alume a todos os de casa. Brille así a vosa luz ante os homes, para que vexan vosas boas obras e dean gloria ao voso Pai que está nos ceos».

SÉ SAL E LUZ ESTE VERÁN: FELIZ VERÁN! 

Por fin!!!! Despedímonos e desexamos a todos que pasedes un bo verán. Busquemos sempre ser sal da terra e luz do mundo, que non se note a nosa presenza ás veces é bo e que a nosa ausencia deixe un pouco inquietos aos demais, pois seremos necesarios alá onde esteamos… Xesús non se cansou de facer o ben. No ano da Misericordia fixemos os nosos ollos no exemplo de Xesús e fagamos o ben coma El. Xesús si que foi sal da terra e luz do mundo!



viernes, 10 de junio de 2016

ORACIÓNS SEMANA 13-17 XUÑO

LUNS 13 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO
Estamos a piques de terminar o curso e comezar as vacacións. Moitos de nós propoñémonos cousas para facer no verán. Pensa ti tamén que facer: ir de campamento, estar no pobo, facer deporte, vivir a natureza, practicar idiomas, quedar con alguén que hai moito que non ves, xogar a algo especial cos teus amigos, pasear polo campo, subir algunha montaña, bañarte nun río, rezar uns minutos cada día, ler unha ou varias novelas, aprender a cociñar, axudar á nosa familia…
Temos por diante un verán amplo, necesitamos programar o que imos facer para que logo poidamos ter uns meses completos de experiencias que paguen a pena...

DO EVANXEO DE SAN MATEO (Mt 22,34-40)
«Naquel tempo, os fariseos, ao oír que Xesús fixera calar aos saduceos, formaron grupo, e un deles, que era experto na Lei, preguntoulle para poñelo a proba: «Mestre, cal é o mandamento principal da Lei?» El díxolle: "Amarás ao Señor, o teu Deus, con todo o teu corazón, con toda a túa alma, con todo o teu ser". Este mandamento é o principal e primeiro. O segundo é semellante a el: "Amarás ao teu próximo como a ti mesmo". Estes dous mandamentos sosteñen a Lei enteira e os profetas»

ORACIÓN (TODOS XUNTOS): Señor, ensíname os teus camiños (Sal 142)
 Señor, ensíname os teus camiños,
instrúeme nas túas sendas:
fai que camiñe como un mozo
que ten un corazón bo.
Ensíname, porque ti es
o meu Deus e o meu salvador.
E de ti fíome.
Ás veces equivócome,
non fago o que é correcto
e desvíome por senllas tortuosas.
Señor, sé compasivo e misericordioso,
paciente e fiel: revísteme de forza,
apártame do camiño falso
e guíame polas túas sendas.
Ensíname a cumprir a túa vontade.
O teu espírito que é bo
guíeme por terra chaira. Amén.

AVE MARÍA




MARTES 14 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

DO EVANXEO DE SAN XOÁN (Xn 15,12ss)
«Este é o meu mandamento: que vos amedes uns a outros como eu vos amei. Ninguén ten amor máis grande que o que dá vida polos seus amigos. Vós sodes os meus amigos se facedes o que eu vos mando»

O verán tamén é unha oportunidade para estar cos nosos amigos e para facer novos amigos. Hoxe queremos lembrar aos nosos amigos e pensar naquelas cousas que, con eles, con quen tantas cousas compartimos, podemos pasar este verán.


ORACIÓN FINAL (TODOS XUNTOS)
Grazas, Señor, porque o amor dos meus amigos
faime sentir máis humano, máis comprometido.
A miña amizade por eles é un intercambio de ideas,
 de palabras, de silencios cheos de vida.
É deixar que a túa luz penetre as nosas vidas
e baixo esa luz, comprobar gozosamente
que xuntos buscamos a verdade,
que xuntos iluminamos as nosas existencias
e as dos nosos irmáns.
Señor, que cada vez sexamos máis amigos,
que a nosa amizade sexa cada vez máis forte e máis fermosa
e que cada un, ao reflectirnos na alma do outro,
atopemos o camiño do eterno. Amén




MÉRCORES 15 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

DO EVANXEO DE SAN XOÁN (Xn 17,21-22.25)
«Que todos sexan un coma ti, Pai, estás en min e eu en ti. Eu deilles a gloria que ti mediches para que sexan un como somos nós. Pai, o mundo non te coñece. Que o amor que me tes permaneza neles».

Algunha vez pensaches en axudar a outras persoas no verán? Por que non o fas este mesmo verán? Desde logo, non é preciso que marches fóra. Basta con que teñas pequenos detalles de colaboración onde esteas. Anímate.

Para entender un pouco mellor a estes mozos, para entendernos, para pararnos e reflexionar sobre mundos aparentemente afastados pero en realidade moito máis próximos do que pensamos, convidámosvos a ver este vídeo. Trátase da experiencia dos misioneiros da comunidade de Mozambique, moitos deles mozos e mozas coma ti, moitos “nacidos” no seo de JMV e que decidiron marchar alén mar . Hoxe en día forman unha das comunidades que MISEVI (Misioneiros Seglares Vicencianos) ten no mundo axudando a que este sexa un pouco mellor. Unha experiencia de solidariedade intercultural co obxectivo de construír un mundo máis xusto, apoiando accións que promovan o desenvolvemento desde o compromiso co dereito de todas as persoas a unha vida digna. Hai moito que nos separa, pero tamén é moito o que nos une: costumes similares, ideas compartidas, preocupacións idénticas e as loitas de todos por unha vida mellor.


ORACIÓN (TODOS XUNTOS)
Señor, Ti dixeches
que cantos traballan pola paz
serán chamados fillos de Deus;
concédenos entregarnos
sen descanso a instaurar
no mundo a xustiza
que pode garantir
a todas as persoas do mundo
unha paz firme e verdadeira. Amén.



XOVES 16 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Aínda que queden poucos días para concluír o curso, aínda que nos invada a tentación de non facer nada, habemos de decatarnos, tamén en días como hoxe, que sempre “ao empezar cada xornada” temos por diante “o partido máis importante”, no que nos xogamos que facer con todas as posibilidades que temos. Non penses que isto a ti non che toca e sube ao tren dos que queren cambiar o mundo, dos que din si á vida, a Deus e aos demais cada día

DO EVANXEO DE SAN MATEO (Mt 6,25.33-34)
«Non andedes preocupados pola vosa vida, que comeredes, nin polo voso corpo, con que vos vestiredes? Buscade primeiro o Reino de Deus e a súa xustiza, e todas esas cousas daránsevos por riba. Así que non vos preocupedes do mañá: o mañá preocuparase de si mesmo. Cada día ten bastante co seu problema».

REFLEXIÓN: Cada día un agasallo de Deus
Cada xornada ten a súa preocupación, cada día ten as súas alegrías e problemas, e tamén posibilidades, retos…  E persoas e circunstancias coas que crecer e desenvolver os nosos mellores dons, e atoparnos con Deus. Non desperdicies este día, sal ao campo a dalo todo no terreo de xogo. Quizais non deberiamos afanarnos nin preocuparnos tanto polo futuro, nin facer demasiados plans Seguramente podemos confiar máis en que Deus sostén a nosa vida, e investir máis no día a día. Cada xornada é un reto e un agasallo de Deus.

ORACIÓN (TODOS XUNTOS)
Grazas Señor, por este día
que hoxe nos ofreces enteiro, sen estrear,
cheo de momentos para aproveitar.
Grazas Señor,
por deixarnos vivir outro día,
porque sabemos que hai días
que non nolos merecemos.
Grazas Señor,
por acordarte de nós
cando máis te necesitamos.
En definitiva Señor,
grazas por estar aquí connosco. Amén

VÍDEO: Decálogo da serenidade, de Xoán XXIII. 


VENRES 17 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Na nosa vida somos melodía para os demais. Ás veces somos música estridente, outras veces acougada, e mesmo, noutras ocasións, ruído.

Como foi a banda sonora deste curso?

Lectura do santo evanxeo segundo san Mateo (11, 25-27)

«Naquel tempo, exclamou Xesús: «Douche grazas, Pai, Señor de ceo e terra, porque escondiches estas cousas aos sabios e entendidos e reveláchesllas á xente sinxela. Si, Pai, así che pareceu mellor. Todo mo entregou o meu Pai, e ninguén coñece ao Fillo máis que o Pai, e ninguén coñece ao Pai senón o Fillo, e aquel a quen o Fillo llo queira revelar»

Dinámica
1. Pensa cal foi a banda sonora deste ano. Relaciona unha CANCIÓN que che guste moito con como che foron as cousas este ano. Podes escribir algunha frase da canción.

2. Podemos crear tamén a BSO do curso? Que canción pode recoller o vivido este curso na clase?

Oración
Señor, fai que sexamos capaces de brindar amor para despois pedir, que perdoemos para poder seguir. Recodando que só temos unha viaxe de ida e por iso hai que darlle grazas á vida. Amén

domingo, 5 de junio de 2016

ORACIÓNS 6-10 XUÑO

LUNS 6 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

DE BEN NACIDOS É SER AGRADECIDOS

Estamos xa nas últimas semanas do curso. Convivimos xuntos moitas horas e influíron na nosa formación moitas persoas. Debemos ser agradecidos a todas elas.

TEXTO: SER AGRADECIDOS FAINOS MÁIS FELICES
Hai dúas clases de gratitude: a condicional e a incondicional. Coa primeira sentímonos ben cando as cousas saen como esperamos. Como non sempre é así, é unha emoción pouco duradeira. A segunda consiste nunha actitude e un hábito de vida, sentirse ben sen que ocorrese nada especial; é dicir: estar agradecido por todo e ao non estar condicionada por ningún outro acontecemento, esta actitude é a precursora da felicidade e o éxito persoal na vida.

Imos pensar un pouco… Temos en conta cantas persoas contribuíron a que este día sexa posible? Por exemplo, cantas persoas interviñeron na elaboración do almorzo? O agricultor, o granxeiro, o transportista, o vendedor? o sol, a choiva, o vento, a auga… as mans que o prepararon?
Por non falar dos nosos pais, amigos, profesores, compañeiros de traballo? Todos os que contribuíron a que sexamos quen somos?

E se ademais miramos cara atrás no tempo e repasamos todos os descubrimentos e avances tecnolóxicos que fan a nosa vida máis cómoda e segura, este sentimento debería estenderse centos de anos atrás?

Cando reflexionamos sobre todo iso, cada día convértese nunha sucesión de oportunidades para acordarnos cun sorriso de persoas que contribuíron, con moito ou pouco, á nosa vida e para sentir o desexo de devolver o favor ás xeracións futuras.
        
ORACIÓN
Oh Deus, agradecémosche por esta terra, o noso fogar;
polo ancho ceo e o sol bendito,
e os ventos que nunca descansan,
polas árbores e a herba baixo os pés.
Nós agradecémosche polos nosos sentidos
cos que escoitamos o canto das aves,
vemos o esplendor dos campos de verán,
saboreamos as froitas de outono,
nos regocijamos ao sentir a neve
e respiramos o alento da primavera.
Dános un corazón moi aberto a toda esta beleza;
Oh Deus, creador noso,
que vives e raíñas polos séculos dos séculos. AMEN



MARTES 7 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Nestes días falaremos de gratitude, pois é tempo de sega, tempo de recoller os froitos que coidamos durante este curso. Agora que estamos a chegar ao final do curso, é momento de valorar todo o que fixemos durante o curso, tamén é momento para ser agradecidos por todo aquilo que recibimos; convidámosvos a que durante estes días vivades a experiencia de ser agradecidos.

Hoxe comezamos dando grazas á persoa máis importante da nosa vida como crentes: A DEUS. A súa palabra seguro que nos ilumina no día de hoxe.

EVANXEO: Lucas 17, 11-19

«Indo Xesús a Xerusalén, pasaba entre Samaría e Galilea.  E ao entrar nunha aldea, saíronlle ao encontro dez homes leprosos que pararon de lonxe e alzaron a voz, dicindo: Xesús, Mestre, ten misericordia de nós! Cando el os viu, díxolles: Ide, mostrádevos aos sacerdotes. E aconteceu que, mentres ían, foron sanados e limpados. Entón un deles, vendo que fora sanado, volveu, glorificando a Deus a gran voz, e prostrouse rostro en terra aos seus pés, dándolle grazas; e este era samaritano. Respondendo Xesús, dixo: Non son dez os que foron limpados? E os nove, onde están?  Non houbo quen volvese a dar grazas e gloria a Deus senón este estranxeiro? E díxolle: Levántate, anda; salvoute a túa fe    

ORACIÓN (TODOS XUNTOS)

Grazas, Señor, 
por poñer nos nosos corazóns 
a capacidade de amar.
Grazas pola solidariedade 
que move a tantas persoas
e as impulsa a construír un mundo mellor.
Grazas porque non somos máquinas,
porque podemos alegrarnos con quen se alegra;
porque podemos acompañar no sufrimento 
a quen sofre dor e soidade. Amén

NOSOPAI


MÉRCORES 8 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

GRAZAS, MARÍA, PORQUE ES A nosa NAI

Hoxe daremos grazas na nosa oración a María, a nosa Nai, a Virxe Milagrosa. Queremos agradecer a María a súa presenza materna entre nós durante este curso que estamos a terminar.

EVANXEO: Xn 2, 1-11

«Ao terceiro día celebrouse unha voda en Caná de Galilea, e estaba alí a nai de Xesús. Foi convidado tamén Xesús cos seus discípulos á voda. E como faltou o viño, a nai de Xesús díxolle: - Non teñen viño.
Xesús díxolle: - Que ten que ver iso comigo e contigo, muller? Aínda non chegou a miña hora.
A súa nai dixo aos que servían: - Facede todo o que el vos diga.
Había alí seis tinas de pedra para auga, de acordo cos ritos dos xudeus para a purificación. En cada unha delas cabían dúas ou tres medidas.
Xesús díxolles: - Enchede de auga as tinas.
E enchéronas ata o bordo.
Logo díxolles: - Sacade agora e levádea ao encargado do banquete.
Leváronllo; e cando o encargado do banquete probou a auga xa feita viño, e non sabía de onde viña (aínda que os serventes que sacaran a auga si o sabían), chamou ao noivo e díxolle: - Todo home serve primeiro o bo viño; e cando xa tomaron bastante, entón saca o inferior. Pero ti gardaches o bo viño ata agora.
Este principio de sinais fixo Xesús en Caná de Galilea, e manifestou a súa gloria; e os seus discípulos creron nel. Despois disto, el descendeu a Cafarnaum coa súa nai, os seus irmáns e os seus discípulos; e quedaron alí non moitos días».

ORACIÓN (TODOS XUNTOS)

María, Nai Milagrosa, Virxe das vodas de Caná,
Ven na miña axuda porque me falta o viño da alegría,
o viño do optimismo, o viño da forza de vontade,
o viño das ganas de loitar, o viño da sinceridade,
o viño do sacrificio, o viño de graza mantida.
Virxe Milagrosa, sé o meu auxilio e protección
en todos os momentos da miña vida
para que poida seguir ao teu Fillo Xesús. Amén.

AVE MARÍA



XOVES 9 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

GRAZAS A DEUS, POLOS nosos PAIS

Hoxe imos dar grazas por dous santos de carne e óso, deses que agora quizais non admiremos, pero que fan moito por nós: os nosos pais. Seguro que pensas agora neles e ocórrenseche mil razóns para darlles as grazas. Sabemos que os nosos pais e a nosa familia están sempre ao noso lado, a pesar das dificultades de cada día? Pois non o deixes para mañá, cando chegues hoxe a casa dálles un bico e agradece todo o que fan por ti cada día...

EVANXEO: Lucas 8,19-21

«Viñeron a el a súa nai e os seus irmáns, pero co xentío non lograban chegar ata el. Entón avisáronlle: «A túa nai e os teus irmáns están fóra e queren verte». El respondeu dicíndolles: «A miña nai e os meus irmáns son estes: os que escoitan a palabra de Deus e a cumpren».

UNHA HISTORIA PARA PENSAR
Un exemplo de agradecemento dun fillo aos seus pais

A miña curmá Lucía ten 19 anos e desde hai varios meses tiña moi preocupados aos seus pais. Ela que sempre fora unha nena tan boa.
«Filla, que fas co diñeiro que che dou? En que o gastas?» -dicíalle a súa nai-. Ela, silenciosa, non respondía, limitábase a dicir que xa non quedaba diñeiro. Non poucas broncas lle botou o seu pai neses meses: «Claro, seguro que o gastas en discotecas coas túas amigas!». Eles, con todo, continuáronlle dando diñeiro advertíndolle severamente de que se corrixise.
O conflito continuou ata o 23 de marzo, data na que, Pedro e Ángela, pais de Lucía, cumprían 25 anos de casados. Esa mañá, Lucía presentouse no comedor, durante o almorzo, cun agasallo especial. Co diñeiro que ela aforrara en tantos meses regalou aos seus pais unha fin de semana de descanso, con todos os gastos pagos: os billetes de avión, o hotel e o aluguer dun coche.
Non fai falta describir o abrazo que lle deron os seus pais, mentres lle pedían desculpas polos regaños que inxustamente, pero sen saber, lle deron. Lucía soportara durante meses reprimendas, sacrificara a posibilidade de saír coas súas amigas, de gastar o seu diñeiro en propios caprichos, porque quería dar esta grata sorpresa aos seus pais o día das súas Vodas de Prata.
Esa fin de semana foi para Pedro e Ángela a mellor fin de semana da súa vida. Non tanto pola beleza natural do lugar, senón pola beleza moral da súa filla. O agasallo mellor, por conseguinte, non foi a viaxe, senón o xesto de amor e de onde proveu. Ningún agasallo material pode ser maior que o amor.

NOSO PAI




VENRES 10 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

GRAZAS A DEUS, POLA nosa TERRA 

O domingo pasado celebrouse o día mundial do Medio Ambiente. Esta xornada internacional celébrase este día porque foi o 5 de xuño de 1972 cando se inaugurou en Estocolmo a Conferencia das Nacións Unidas sobre o Medio Ambiente, marcando un fito na conciencia da humanidade. Hoxe queremos dar grazas a Deus pola natureza, polo mundo que nos rodea.

Por mor desta data a preocupación polo medio ambiente deixa de ser unha moda pasaxeira para converterse nunha necesidade e unha urxencia. O cambio climático mostra os seus efectos.

A educación para coidar e respectar o medio ambiente é unha esixencia na que toda persoa debe colaborar para garantir a supervivencia no Planeta Terra. Hoxe xa non se fala só de coidar a contorna natural e ecolóxica. Fálase de austeridade voluntaria:      

- Como actitude de solidariedade cos máis pobres e oprimidos.
- Como actitude crítica ante os poderosos.
- Como actitude de aforro dos recursos enerxéticos que son limitados.
- Como actitude que nos afasta do consumismo e nos  fai máis libres.

Nas nosas mans está aforrar auga e enerxía, pechando billas innecesarias, apagando luces... Hai que evitar contaminar, utilizando transporte público sempre que sexa posible. Hai que manter limpo a contorna no que vivimos, respectando plantas e seres vivos... A vida do Planeta está nas mans de todos. Hai que colaborar... O Papa Francisco lémbranos a importancia de coidar a nosa casa común na Encíclica Laudato Si.
BIBLIA: Xénese 1,31

«Viu Deus todo o que fixera, e era moi bo»

ORACIÓN (TODOS XUNTOS) (do Cánticodas criaturas)

Criaturas todas do Señor, bendicide ao Señor, 
enxalzádeo con himnos polos séculos. 
Anxos do Señor, bendicide ao Señor; 
ceos, bendicide ao Señor. 
Augas do espazo, bendicide ao Señor; 
exércitos do Señor, bendicide ao Señor. 
Sol e lúa, bendicide ao Señor; 
astros do ceo, bendicide ao Señor.
Bendiga a terra ao Señor, 
enxálceo con himnos polos séculos. AMÉN




Archivo del blog