V SEMANA DE CORESMA B. 19-23 MARZO

Luns, 19 de marzo

+ No nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo

Comezamos a quinta semana da coresma, unha nova oportunidade para cambiar e ser mellores. Xa estamos a chegar…

Do evanxeo deste quinto domingo de Coresma imos fixarnos só nunha frase, moi significativa:

Lectura do santo Evanxeo segundo San Juan (12,20-33)

Naquel tempo, entre os que viñeran a celebrar a festa había algúns gregos; estes, achegándose a Felipe, o de  Betsaida de Galilea, rogábanlle: «Señor, quixésemos ver a Xesús.»

Palabra de Deus

Hoxe, Xoán fálanos duns gregos que querían ver a Xesús. Serían peregrinos ou turistas que querían facerse unha foto ou ter o autógrafo de Xesús para levar a casa. Xesús era a figura do momento e había que estreitarlle a man. Felipe e  Andrés, gardacostas de Xesús, comunicáronllo.

Non sabemos se houbo foto e autógrafo ou non. Pero Xoán deixounos escrito este desexo que latexa no corazón de moitos homes e mulleres: "Señor, queremos ver a Xesús".

Aquí e agora, neste hoxe da nosa vida, na nosa aula, nós, podemos dicir que queremos ver a Xesús?

Eu non son o gardacostas de Xesús que impide á xente que se achegue a Xesús. Eu son o porteiro que a todos convida a celebrar a festa do amor e do perdón.

Ver a Xesús, si, para que nos quite as máscaras, nos axude a ver aos irmáns, a cambiar de vida, a aprender a morrer, a recoñecelo nos irmáns…

Hoxe Deus convócate.

Hoxe Deus sae ao teu paso.

Hoxe Deus suxíreche, como invitación:

Volve a min. Estou a esperar por ti.

Rasga o teu corazón e  purifícao de todo o que te aparta del.

Pregúntate: Quen é o teu Deus? A quen ou a que adoras?

Hoxe Deus diche:

Este é o tempo oportuno.

Esta é unha nova oportunidade.

Este é un día de salvación.

En nome de Deus: “Déixate reconciliar con Deus”.

Hoxe Deus diche: Non vivas de aparencias.

Traballa en segredo o teu corazón ata facelo semellante a Deus.

Entra no segredo da túa vida. Atrévete.

Deus está no escondido, no teu dentro máis íntimo.

Entra alí, no teu dentro.

Atravesa a superficialidade que te rodea.

Entra no teu interiot e ora.

Deus escoita a túa secreta oración.

Deus ten ganas de  intimar contigo.

Deus está a esperar por ti.

Hoxe Deus espera:

Facerte novo.

Alegrar a túa vida.

Martes 20 de marzo

+ No nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo

Hoxe propoñémosvos un exercicio de imaxinación, tomádeo en serio. Saiamos hoxe, por un momento, desta clase, e pensemos en tantos nenos e adolescentes coma nós, en adultos coma os nosos pais e demais familiares…

Se un conflito ameazase á miña familia… E se eu hoxe non estivese aquí, nin os meus pais nos seus traballos ou na casa… se eu fose un refuxiado, se os meus pais fosen uns refuxiados?????? Que faría? Quedarme e arriscar a vida no conflito? Fuxir e arriscarme a ser secuestrado, asesinado, torturado ou…?

Lembremos que tamén en España, moitas familias tiveron que fuxir da fame e a guerra non hai moito. Podemos poñernos na pel dos nosos irmáns?

A fe no Deus de Xesús exprésase na axuda aos orfos, estranxeiros e viúvas. En moitos textos da Palabra así se confirma:

“Aprendede a facer o ben; buscade o xuízo, restituíde ao agraviado, facede xustiza ao orfo, amparade á viúva” ( Is 1, 17 c)

“Non oprimiredes ao estranxeiro, ao orfo e á viúva” ( Jer 7, 6a)

Habemos de ter en conta que todos os refuxiados son desprazados forzosos. Moitos refuxiados teñen que elixir entre algo horrible ou algo aínda peor. Temos en mente países como Siria, Iraq, Afganistán, Palestina, Colombia, Somalia, Sudán,  Congo, Serra Leoa, Somalia e tantos outros, que sofren as condicións indignas de estar nun campo sen o necesario para vivir, lonxe das súas casas e familias, que moitas veces perderon.

ORACIÓN (Todos xuntos)

Pedímosche, Señor, por todos os homes e mulleres de boa vontade. Que a comunidade cristiá, nós, na diferenza de culturas, nos abramos aos emigrantes, non só para acollelos, senón sobre todo para crear a comuñón entre as diferentes comunidades, e vivir así a universalidade da Igrexa, que desexa ser Familia, irmáns e irmás, fillos e fillas dun mesmo Pai-Nai. Amén.

Canción: “Os incontables” ( Ain  Karem)

Mércores 21 de marzo

+ No nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo

SON UNHA PERSOA RESPONSABLE?

LECTURA BÍBLICA: Gálatas 6, 1-6

«Irmáns, no caso de que alguén se atope enredado nalgunha transgresión, vostedes que son espirituais restauren ao tal con espírito de mansedumbre, considerándoche a ti mesmo, non sexa que ti tamén sexas tentado. Soporten os uns as cargas dos outros e desta maneira cumprirán a lei de Cristo. Porque se alguén estima que é algo, non sendo nada, a si mesmo engánase. Así que, examine cada un a súa obra, e entón terá motivo de orgullo só en si mesmo e non noutro; 5porque cada cal levará a súa propia carga».

REFLEXIÓN

Achéganse as vacacións de Semana Santa e xa imos recollendo os froitos do que fomos traballando durante a primeira e segunda avaliación. Agora, ao comezo desta semana facédevos algunhas preguntas: recollemos os resultados que verdadeiramente nos merecemos? Estamos satisfeitos cos resultados? E co noso traballo?

Pero antes de responder a estas cuestións xorde outro interrogante, Considérome unha persoa responsable? Seguramente, todos diremos que somos moi responsables, pero … Que é ser responsable? Se buscamos a palabra no dicionario atopamos a seguinte definición: Persoa que é consciente das súas obrigacións e actúa conforme a elas. Por que merece a pena ser responsable? As persoas responsables saben usar ben a súa intelixencia e habilidades, e así se gañan o respecto dos demais.

ORACIÓN

Señor, concédeme Serenidade para aceptar as cousas que non podo cambiar;

Valor para cambiar aquelas que podo

E Sabedoría para recoñecer a diferenza entre estas dúas cousas.

Que teña Serenidade, Valor e Sabedoría.

Xoves 22 de marzo

+ No nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo

Durante esta Coresma vímonos preparando para celebrar a Pascua do Señor que significa morrer para poder resucitar con El.

A pouco que nos fixemos no noso día a día, resulta sinxelo caer na conta de que necesitamos revisar a nosa vida.

Hoxe queremos mirarnos no espello de Cristo, para medir a distancia entre a súa vida e a nosa, para sopesar o que nos sobra e o que nos falta, para sentir a necesidade da conversión e abrirnos á graza do Espírito.

Por iso, ímonos regalar este tempo de revisión e celebración, deixando resoar de novo no noso corazón a Palabra de Deus que segue dicíndonos “camiño contigo”.

Lectura do Evanxeo

Velaí algo do que Deus nos di na súa palabra, neste caso a través do apóstolo Paulo:

"Que o amor non sexa finxido: afastádevos do mal e apegádevos ó ben; sede cariñosos uns cos outros, coma irmáns; competide na estima mutua; no traballo non teñades preguiza; no espírito sede apaixonados. Vivide ledos na esperanza, constantes na oración, fortes e solidarios nos momentos de sufrimento. Tede sempre en conta as necesidades dos demais cristiáns practicando a hospitalidade". 

(Palabras de Paulo á comunidade cristiá  de Roma)

- Revisa a túa vida...

- Que actitudes debes cambiar na túa vida...

                        * de crecemento e maduración persoal,

                        * de estudos,

                        * de familia,

                        * de relación cos amigos,

                        * de compromiso polos demais,

                        * de relación con Deus.

Venres 23 de marzo

+ No nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo

Estamos a chegar xa ao final da Coresma. É boa hora para avaliarme… E elixir que actitudes quero potenciar a partir de agora… convídoche a escoller…

Claves para seguir avanzando…

1.- A Coresma é DESERTO. É soidade, xaxún, austeridade, rigor, esforzo, penitencia, perigo, tentación.

2.- A Coresma é PERDÓN, é abrazo de reconciliación como na parábola do fillo pródigo

3.- A Coresma é ENCONTRO,  como a conversión de  Zaqueo ou no diálogo de Xesucristo coa muller  adúltera.

4.- A Coresma é LUZ, é o tránsito das tebras á luz. Xesucristo é a luz do mundo.

5.- A Coresma é SAÚDE, símbolo manifestado en textos como a curación do paralítico.

6.- A Coresma é AUGA. É o tránsito da sede da nosa insatisfacción á auga viva de Xesús como a muller  samaritana.

7.- A Coresma é LIBERACIÓN, TRIUNFO, é superación das probas e dificultades.

8.- A Coresma é CRUZ. Signo e presenza permanente durante todo este tempo,  co exemplo de Xesucristo, e como estamos chamados a cargar con ela como condición para o seguimento do Señor.

9.- A Coresma é  TRANSFIGURACIÓN. É a luz definitiva do camiño  coresmal.

10.- A Coresma é ESFORZO por retirar o  fermento vello e incorporar o FERMENTO NOVO da Pascua resucitada e  resucitadora, agora e para sempre.

Unha clave para cada día é preguntarnos que queres, Señor, hoxe de min?

SEMANA 12-16 MARZO

LUNS 12 MARZO

+No nome do Pai, do Fillo e do Espírito Santo.

ORACIÓN POR GABRIEL, “PESCADITO”

Dicen que cuando un niño cierra los ojos al mundo


un nuevo ángel nace en el cielo,


que cuando sus manos se cierran

en la tierra
dos alas se despliegan en la eternidad.

Dicen que cuando un niño deja de palpitar,


un corazón limpio y puro late junto al de Dios,


que cuando dos pies inocentes dejan de caminar,


un gran sendero con flores y plantas


espera en lo más alto de la cumbre.

Dicen que cuando un niño deja de vivir,


Dios lo recoge para que viva eternamente.


Porque un niño es sonrisa en la mañana,
tarde y noche,

es juego y travesura.


Y por ello mismo, porque es esperanza


un niño nunca deja de existir.


Vive porque Dios como creador


no permite una obra inacabada,


no quiere que algo suyo

quede injustamente en el olvido,


desea que este mundo nuestro


sea adornado por la belleza y la candidez,


la alegría y espontaneidad de un niño.

Por eso, cuando un niño cierra los ojos prematuramente
un nuevo ángel nace en el cielo,


dos alas se despliegan en lo alto,


un canto angelical se escucha en el firmamento,


un susurro celestial sostiene la tristeza del momento.

Hoy, un ángel existe:


en nuestro corazón,

en nuestra fe,


en nuestra esperanza.


Su nombre es…. Gabriel

Por  él,

el pequeño Gabriel que se convirtió en “Pescadito” ,

por sus padres y familiares,

por todos los que han ayudado en su búsqueda

y por quienes le han hecho daño.

Señor,

Ablanda el corazón duro de quienes así lo han hecho,

Perdónalos.

Ojalá todo hubiese sido un mal sueño.

Ojalá la vida y la esperanza hubiesen vencido.

Hoy tienes un nuevo ángel a tu lado,

Cuida de él

y de tantos otros inocentes anónimos

que cada día te acompañan en el cielo. Amén

PADRENUESTRO

Martes 13 de marzo

+ No nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo.

Uns pouco cegos?

Hai persoas que ven mal, padecen miopía, etc… A parte da cegueira física hai outros tipos de cegueiras: “cego de amor e de celos”, “ir cego”, “unha cita a cegas”, “dar paus de cego”…

Que queremos dicir? Cales son as causas destas cegueiras? Como poden curarse?.

Todos estamos uns pouco cegos: só vemos a fachada sen descubrir o que hai no interior do corazón, vemos só o que nos interesa, o negativo ou as grandes estrelas. Non percibimos o bonito da vida, nin o Misterio, a Deus…

Oración:

Xesús pon luz nos meus ollos!

Grazas, Xesús, polos meus ollos.

Quixese que sempre estivesen dispostos para abrir o meu corazón, para mirarte a ti.

Dálles a túa luz, para que sexan uns ollos limpos que miren sen mentira nin rancor.

Que desapareza deles a tristeza e que saiban abrirse sempre para ver admirados todo o que nos rodea.

Que saiba pechalos para atoparte moi dentro enchéndoos de fe, de confianza en ti.

Que saiba abrilos e ver en profundidade para recoñecer a túa presenza en todas as cousas.

Que nunca se pechen ante as necesidades dos demais.

Toca os meus ollos coas túas mans, énchenos da túa luz para ver a vida coa mirada da fe.

Que deamos testemuño de ti con valentía para que outros crean e te sigan.

Xesús, dáme a túa luz.

Mércores 14 de marzo

+ No nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo.

Xesús, es a LUZ!

EVANXEO Curación dun cego 

E chegou a Xericó. Cando saía cos seus discípulos e outra moita xente, Bartimeo, o fillo de Timeo, un cego pobre de pedir, estaba sentado a carón do camiño. Oíndo que pasaba Xesús o Nazareno, empezou a berrar:

‑¡Xesús, Fillo de David, ten piedade de min!

Moitos mandábano calar; pero el berraba aínda máis alto:

‑¡Fillo de David, ten piedade de min!

Deténdose  Xesús, dixo:

‑Dicídelle que veña aquí.

E chamaron polo cego, dicíndolle:

‑¡Veña, érguete, que te chama!

El, ceibándose do manto, veu dando brincos ata onde estaba Xesús. Este preguntoulle:

‑¿Que queres que che faga?

O cego respondeu:

‑Mestre, que volva a ver.

Xesús díxolle:

‑Ve, salvoute a túa fe.

E no instante comezou a ver, e seguiuno polo camiño.

REFLEXIÓN

No evanxeo Xesús cura a un cego: Devólvelle a luz aos seus ollos: “Púxome barro nos ollos, laveime, e vexo”. Devólvelle a luz da fe: “Creo, Señor” E prostrouse ante el.

Que pasou mentres tanto? Que proceso houbo?

Que nos quere dicir Xesús?: Que necesitamos acudir a El, o gran oculista, para que…

1. Cure as nosas cegueiras:

- Enfados, preguiza, dúbidas, desánimos, mentiras, inxustizas.

2. Nos gradúe a vista para:

- Ver o interior, o corazón das persoas.

- Ver aos outros con mirada sensible, compasiva.

- Ver a vida coa LUZ DA FE, con mirada de Deus, descubrindo os nosos pecados e pedindo perdón.

- Ver que el é o Salvador, o que merece a fe.

Que queres que faga por ti Xesús?

Xoves 15 de marzo

+ No nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo.

Lembra que o encontro con Xesús supuxo unha transformación grande no cego.

Pon as cegueiras da túa vida ante Xesús e pídelle que che abra os ollos para ver.

Que vas facer para atoparte con Xesús e recibir a súa LUZ?

Na Coresma renovamos o noso bautismo

No bautismo os padriños acenden a vela.

No bautismo acendemos a vela (a fe incipiente dos nenos) no Cirio Pascual (a luz de Cristo resucitado onde nace a nosa fe).

O sacerdote di aos pais e padriños: “A vós, pais e padriños, confíasevos acrecentar esta luz, para que iluminados por Cristo camiñen sempre como fillos da luz”

Desde entón vemos a vida cos ollos novos da fe, é dicir, coa mirada de Deus. Os pais, os padriños e os profesores axúdannos a crecer na fe.

Hoxe rezamos:

Xesús, hoxe dicímosche que cremos en Ti, que iluminados pola túa luz vivamos sempre unha fe forte sendo valentes testemuñas túas como fillos da luz. Amén

VENRES 16 MARZO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

A música axúdanos a entender os sentimentos e emocións que a vida nos vai poñendo.

A Coresma é ese tempo de encontro, de ir camiñando cara a Pascua e ir descubrindo no camiño o irmán, ao compañeiro...

Ao visualizar hoxe esta canción feita vida e xestos pregúntate: en quen confías?

Ora con ela, sente que é Deus quen cho pregunta, quen te interpela dende a necesidade da túa axuda para que confíes.

Sente así este tempo de Coresma, encontro e relación con Deus.

Despois de escoitar, sentir... sentir...  escribe un sentimento que podes compartir cos teus compañeiros e logo pégao na axenda ou no corcho de clase para que sigas orando e pedindo...

Rematamos xuntos dicindo Gloria ao Pai, ao Fillo e ao Espírito Santo…

ES LUZ, ILUMÍNAME

Estamos xa no cuarto domingo de Coresma. Nestas últimas semanas en que nos preparamos para a celebración da Semana Santa, atopámonos con Xesús que é a auga viva, a Luz do mundo e a Vida verdadeira.

Xoán 3, 14-21: Deus enviou o seu Fillo para que o mundo se salve por el.
Narrador: Naquel tempo díxolle Xesús a Nicodemo:Xesús: -«O mesmo que Moisés elevou a serpe no deserto, así ten que ser elevado o Fillo do home, para que todo o que cre nel teña vida eterna. Porque tanto amou Deus o mundo, que entregou ao seu Unixénito, para que todo o que cre nel non pereza, senón que teña vida eterna. Porque Deus non enviou o seu Fillo ao mundo para xulgar o mundo, senón para que o mundo se salve por el. O que cre nel non será xulgado; o que non cre xa está xulgado,
porque non creu no nome do Unixénito de Deus.
Este é o xuízo: que a luz veu ao mundo, e os homes preferiron a tebra á luz, porque as súas obras eran malas. Pois todo o que obra o mal detesta a luz, e non se achega á luz, para non verse acusado polas súas obras. En cambio, o que obra a verdade achégase á luz, para que se vexa que as súas obras están feitas segundo Deus».
Palabra do Señor. 

ORACIÓN

Xesús, acende en min a túa luz

Xesús, no noso mundo a miúdo vemos que hai ladróns ou violentos que se esconden na escuridade para facer o mal.
Tamén dentro de min descubro esa loita entre luz e escuridade, entre querer obrar ben e facer o mal.
Hoxe no evanxeo descubría a Nicodemo acudindo de noite a ti, Xesús, e deixándose “acender” por ti.
Como Nicodemo, tamén eu acudo a ti porque sei que se ti estás preto, a túa luz inúndame e non paro de amar os que me rodean, as miñas obras son boas e a miña fe grande.
Grazas Xesús porque me enches de luz e de esperanza para que resplandeza o bo, xeneroso, amable e solidario que hai en min.
O teu amor é fonte de toda luz e de todo amor. Tamén quero agradecer que haxa tantas persoas que sementan en min e en nós un pouco da túa luz, os guías e acompañantes que nos coidan e nos levan polo bo camiño. Xesús acende en nós a túa luz, a luz da fe, a luz da verdade, para que regalemos a todos a luz do teu AMOR 

3ª SEMANA DE CORESMA

LUNS 5 MARZO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

REXEITA A INDIFERENZA

EVANXEO:  Mateo 14, 13-16

«Ao decatarse Xesús marchou de alí en barca a soas, a un lugar deserto. Cando a xente o soubo, seguiuno por terra desde os poboados. Ao desembarcar viu Xesús unha multitude, compadeceuse dela e curou aos enfermos. Como se fixo tarde, achegáronse os discípulos para dicirlle: “É moi tarde, despide á multitude para que vaian ás aldeas e compren comida”. Xesús replicoulles: “Non fai falta que vaian, dádelles vós para comer».

LECTURA

Primeiro  levaron    a     os comunistas,

pero   a min    non  me importou   porque  eu  non  o  era;

enseguida  levaron    a uns    obreiros,

pero   a min  non  me importou porque eu  tampouco  o  era; 

despois detiveron aos sindicalistas,

pero  a min non  me importou porque eu non son  sindicalista;

logo  apresaron  a uns curas,  

pero  como  eu  non  son relixioso,  

tampouco  me importou;  

agora  lévanme  a min, pero xa  é demasiado tarde.

Bertolt   Brecht

REFLEXIÓN

Cada un temos a nosa propia vida cos seus problemas, os seus momentos felices e as súas dificultades. Isto pódenos levar a pensar que co noso xa temos suficiente e que os problemas dos demais non teñen por que afectarnos.

Cada día vemos e escoitamos noticias sobre problemas que existen no mundo e corremos o perigo de que non nos afecten, ou como moito, que nos dean pena uns segundos, xusto ata que pasa a seguinte imaxe. Será que nos estamos volvendo  insensibles ao que pasa ao noso ao redor?

Xesús proponnos non soamente que nos preocupe o que lles pasa aos demais, senón que fagamos o que estea na nosa man para buscar solucións. Os seres humanos vivimos xuntos e formamos sociedades porque é un elemento que nos fai ser máis humanos. A solidariedade cos demais fainos máis humanos.

Nesta Coresma fixémonos no que pasa ao redor. Poida que ao teu lado haxa unha persoa que necesita de ti: da túa axuda, dun sorriso, do teu apoio…

Es unha persoa sensible ao que pasa á túa ao redor ou vives pechado nas túas cousas sen importarche nada máis?

ORACIÓN

Cada día queremos construír un mundo máis humano.

Cada día queremos ter en conta aos homes e as mulleres,

irmáns nosos,

cos que compartir os nosos dons e a nosa vida.

Cada día, Pai, abre o noso  corazon

para que che descubramos a ti

e traballemos xuntos por un mundo máis unido

no que habite a xustiza e a paz.

Amén.

MARTES 6 MARZO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

REXEITA A  CHULERÍA

EVANXEO:  Mateo 6, 1-4

Dixo Xesús aos seus discípulos e a nós dinos hoxe: "Coidade de non practicar o ben diante dos homes para ser vistos por eles, pola contra, non teredes recompensa do voso Pai celestial...Ti, en cambio, cando fagas o ben ou deas esmola, que non saiba a túa man esquerda o que fai a túa dereita; así a túa esmola quedará en segredo e o teu Pai, que ve no secreto, pagaracho.... 

Ti, cando vaias rezar, entra na túa habitación, pecha a porta e reza ao teu Pai, que está no escondido, e o teu Pai, que ve no escondido, El pagaracho..." Mt. 6,1-6)

REFLEXIÓN

En moitas ocasións baseamos as nosas relacións cos demais nunha actitude que nos fai poñernos por encima deles ou que busca que todo o mundo se dea conta do que facemos ou do que valemos.

Ás veces estas actitudes de prepotencia ou  chulería esconden outras deficiencias, de modo que non se noten as carencias que temos, as inseguridades, etc

Ademais, abundan na nosa sociedade as persoas que só teñen fachada.

Valórase tanto o exterior e a aparencia que tememos que é difícil non caer neste xogo. Por iso, as palabras de Xesús golpean máis que nunca as nosas conciencias durmidas, cando o perigo de vivir desde as aparencias faise tan evidente na nosa sociedade de hoxe. Unhas palabras que nos piden que teñamos coidado en vivir só pendentes da aprobación dos que temos ao noso lado, dos nosos amigos ou grupo. Non cedamos ao que o grupo nos pida se non é facer o ben. Para isto, si que hai que ter personalidade e pensar no noso interior sobre o que de verdade é bo e vai de acordo co que Xesús nos pide.

Es dos que se relaciona cos demais así? Es dos que fas as cousas para que se che vexa, para que te adulen, para gustar e caer ben, ou es das que fai as cousas sinxelamente porque cre que é o que ten que facer?

ORACIÓN

Rezamos xuntos dicindo: conta connosco, Pai

Porque queremos acoller a túa chamada para dar o mellor de nós mesmos, dicímosche:

 conta connosco, Pai.

Porque sabemos que necesitas das nosas mans, da nosa colaboración, para facer deste mundo o teu reino, dicímosche conta connosco, Pai.

Porque queremos rexeitar a prepotencia e a  chulería das nosas vidas, para crear relacións máis  fraternas, dicímosche conta connosco, Pai.

MÉRCORES 7 MARZO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

REXEITA O INDIVIDUALISMO

EVANXEO: Lucas 19, 8-9

« Zaqueo, de pé, dixo a Xesús: “Mira, Señor, a metade dos meus bens doulla aos pobres; e se defraudei a algún, restitúoo catro veces máis”. Xesús díxolle: “Hoxe foi a salvación desta casa».

REFLEXIÓN

Unha tentación moi frecuente é a de vivir mirando só para os nosos propios intereses, sen preocuparnos do que pasa ao redor. Podemos ter a sensación de que sós podemos facer todo e non necesitamos de ninguén. Pero en canto nos paramos a pensar un pouco dámonos conta da equivocación.

Xa non é só que necesitemos dos demais para moitas cousas, o que podería levarnos a utilizalos para o noso beneficio, senón que os demais nos achegan moitas cousas que nos enriquecen como persoas.

Unha opinión distinta á miña, unha maneira diferente de ver as cousas, un matiz novo no que nonrepararamos, unha valoración que non percibiamos… son elementos que nos abren a unha realidade máis ampla que a nosa estreita forma de ver.

O individualismo encérranos en nós mesmos e empobrécenos, levantando ás veces barreiras que nos impiden aprender ou achegar nada.

Que predomina máis en ti? Considéraste unha persoa individualista?

ORACIÓN

Pai creador, as túas mans están sempre cheas de vida

para dar e repartir gratis

entre todos os teus fillos, que son os nosos irmáns.

Grazas de todo corazón.

Ti quéresnos máis solidarios e menos individualistas,

Ti quéresnos alegres e felices.

Ti que es a fonte da vida

damos forzas para vivila en plenitude. Amén.

XOVES 8 MARZO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

REXEITA O  SEXISMO

DÍA INTERNACIONAL DA MULLER

EVANXEO: Xoán 8, 3-4.7

«Os escribas e os  fariseos trouxéronlle unha muller sorprendida en adulterio e, colocándoa no medio, dixéronlle: “Mestre, esta muller foi sorprendida en adulterio. A lei de Moisés mándanos  apedreala; ti que dis? Como insistían en preguntarlle, incorporouse e díxolles: “O que estea sen pecado, que tire a primeira pedra».

REFLEXIÓN

Homes e mulleres somos algo máis que simplemente sexos diferentes. Desde o momento en que todos nos vemos como persoas, hai puntos de vista que cambian, porque igual que hai homes diferentes entre si e mulleres diferentes entre si, hai persoas diferentes.

As diferenzas poden ser motivo de separación e discriminación ou motivo de enriquecemento mutuo. Cando ves as diferenzas desde unha perspectiva positiva, entón buscamos o que é diferente para que me achegue algo novo. O malo é cando se estereotipan algunhas diferenzas tachándoas de mellores ou peores sen unha base sólida.

Hoxe tamén é un día para defender a igualdade de dereitos en moitos ámbitos como o laboral, onde aínda segue habendo diferenzas inxustas.

Oxalá non fixese falta celebrar un día internacional da muller, ou un día internacional da non violencia, ou da loita contra a fame. Iso significaría que non fai falta saír en defensa de colectivos que son desfavorecidos ou marxinados sen razón.

Ves moitos estereotipos ao teu ao redor que haxa que criticar? Que podes facer ti para acabar con eles?

ORACIÓN

Pai-Nai do amor,

Ti queres a todos os teus fillos por igual

e dáslles a mesma dignidade,

sen ter en conta sexo ou raza.

Que respectemos a todos na súa diversidade,

Que aprendamos a enriquecernos xuntos,

Que traballemos por unha sociedade máis xusta,

na que non haxa persoas de segunda categoría.

Ti que es Pai-Nai de todos

ensínanos a querernos como ti nos queres. Amén

MANIFESTO DO CONCELLO DE MARÍN POLO “DÍA INTERNACIONAL DA MULLER”
Tal e como recolle Nacións Unidas, o Día Internacional da Muller é un día que se conmemora a nivel mundial e mulleres de todos os continentes únense para reivindicar séculos de loita en favor da igualdade.
A idea dun día internacional da muller nace no mundo industrializado a finais do século XIX. No ano 1910, durante a II Conferencia Internacional de Mulleres Traballadoras en Dinamarca, declarouse o 8 de marzo como Día Internacional da Muller Traballadora, actualmente Día Internacional da Muller. No século XXI seguimos traballando para eliminar a discriminación entre mulleres e homes.
Nesta data non podemos esquecer a realidade do noso municipio en relación ao mercado laboral. Segundo datos actualizados do Servizo Público de Emprego, o número de persoas en paro a decembro de 2017, é de 1.783 persoas, 997 mulleres fronte a 786 homes. Os datos son máis significativos cando se trata de acceder a un emprego por primeira vez onde o 71% das mulleres están en paro fronte ao 29% dos homes.
Os datos sinalan que as desigualdades entre homes e mulleres continúan manifestándose no mundo laboral, dende a brecha salarial onde a igual traballo as mulleres cobran menos salario cos homes, o teito de cristal que dificulta a promoción profesional das mulleres, no uso dunha linguaxe sexista que as invisibiliza, nos estereotipos de xénero patriarcais que ditan a maneira de comportarse de homes e mulleres, no reparto desigual das tarefas domésticas e no coidado de menores e persoas dependentes, no acoso sexual en diferentes ámbitos como o deporte e o mundo laboral ou nos asasinatos como primeira causa de morte das mulleres no mundo.
Ban ki Moon, Secretario da ONU ata o ano 2016, sinalaba que os países con máis igualdade de xénero experimentan un maior crecemento económico. As empresas que contan con máis líderes mulleres, logran mellores rendementos. Os acordos de paz, que inclúen ás mulleres, son máis duradeiros. Os parlamentos nos que hai máis mulleres, aproban máis leis sobre cuestións esenciais como a saúde, a educación e a loita contra a discriminación.
É evidente, que o camiño para acadar a igualdade, radica nas oportunidades das mulleres para poder desenvolverse en todos os eidos da vida, xa que o seu progreso representa un ben común para o conxunto da sociedade. Adiquemos este 8 de marzo a todas as persoas que constrúen igualdade para obter un novo modelo social de respecto ás diferenzas, tolerancia e cooperación porque como dicía Concepción Arenal, “Todas as cousas son imposibles, mentres o parecen”. 

VENRES 9 MARZO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

REXEITA A VIOLENCIA

EVANXEO:  Mateo 5, 43-45

«Oístes que se dixo: “amarás ao teu próximo e  aborrecerás ao teu inimigo”. Pero eu dígovos: amade aos vosos inimigos e orade polos que vos perseguen, para que sexades fillos do voso Pai celestial, que fai saír o seu sol sobre malos e bos, e manda a choiva a xustos e inxustos».

REFLEXIÓN

Moitas veces adoitamos solucionar os conflitos con algún tipo de violencia, que non necesariamente ten que ser agresión física. Pero sabemos que unha actitude violenta xera máis violencia e non logramos as solucións esperadas.

A teoría imos téndoa clara, pero a práctica cústanos, porque se trata de cultivar cada día as actitudes da bondade, do respecto, da comprensión, da paciencia…

Que pasaría nun mundo no que todos actuásemos desta maneira?

Nesta Coresma imos pensar no modo en que podemos tratar aos demais. Tenta hoxe poñer en práctica esa actitude.