domingo, 25 de noviembre de 2018

SEMANA 26-30 NOVEMBRO

LUNS 26 NOVEMBRO
+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

A CRUZ COROA A INICIAL DE MARÍA: A FORZA DO AMOR.
Despois de contemplar este cadro, pareceume que daba a volta. Foi entón cando vin o reverso da medalla. Inquieta por saber o que había que poñer no reverso da medalla, despois de moitas oracións, un día, na meditación, pareceume oír unha voz que me dicía: "A cruz, o M e os dous Corazóns din bastante".

O reverso da Medalla fala do Proxecto de Amor de Deus para aos home.

Xesús foi no medio da humanidade a presenza de Deus. Ensinoulles que El era Deus. Xesús mostrou un amor especial aos pobres cos que se identificou. Ao aceptar, libremente e, por amor, o pasar polo camiño da cruz, Xesús abriunos o camiño da Vida.
María ocupa un lugar principal no camiño de vida  e de amor. Ao decidir libremente ser a Nai de Deus ela vai mostrándonos o camiño que nos leva a Xesús. María tamén estivo xunto á cruz. 

É entón cando Xesús nos regala a María como Nai. 
Decídete a poñer a Xesús e a María no centro da túa vida, quita por hoxe os teus malos rollos, as túas preocupacións inútiles, a túa preguiza, o teu egoísmo...
Deixa que eles estean aí, verás como todo cambia.

Que significan para ti María e Xesús? Escríbeo e ofrecello a María

Mentres, vemos esta reflexión da Festa de Cristo Rei

 OH MARÍA SEN PECADO CONCIBIDA, ROGA POR NÓS QUE RECORREMOS A TI!

MARTES 27 NOVEMBRO
+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

A medalla é para cada un de nós, como o Reino de Deus. Xesús non pode facer nada sen os apóstolos, sen os seus discípulos... Tampouco podería facer nada sen ti e sen min.

Nós somos cada unha desas 12 estrelas. Representan aos doce apóstolos, aos mensaxeiros do Reino, a aqueles cos que Deus conta para dar a coñecer a súa mensaxe. María é a principal estrela, a estrela da Evanxelización.

Que nome lles pondrías ás 12 estrelas que iluminan a túa vida? Nesas 12 estrelas poderán estarán os nosos nomes, podedes escribilos un a un, podedes ir deixando o voso compromiso de ser mellores persoas, seguidores de Xesucristo. Ao escribir o teu nome, es parte do seu proxecto

OH MARÍA SEN PECADO CONCIBIDA, ROGA POR NÓS QUE RECORREMOS A ti!

Podemos escoitar esta canción:


MÉRCORES 28 NOVEMBRO
+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Día de Santa Catalina  Labouré
Naceu en Francia, os seus pais eran campesiños. Ao quedar orfa de nai, aos 9 anos pediulle á  Santísima Virxe que ela fose a súa nai. Como a súa irmá maior se fixo Filla da Caridade, Catalina tivo que quedar á fronte dos traballos da casa, e por isto non puido aprender a ler nin a escribir de pequena.
Aos 14 anos pediu ao seu pai que lle permitise irse de relixiosa, pero el, que a necesitaba para atender as moitas tarefas da casa, non llo permitiu. Ela pedíalle ao noso Señor que lle concedese o que tanto desexaba: ser relixiosa. E unha noite viu en soños a un ancián sacerdote que lle dicía: "Un día axudarasme a coidar os enfermos". A imaxe dese sacerdote quedoulle gravada para sempre na memoria.
Ao fin, con 24 anos, logrou que o seu pai a deixase ir visitar á súa irmá Filla da Caridade, e ao chegar á casa onde estaba, viu alí o retrato de San Vicente de  Paúl e deuse conta de que ese era o sacerdote que vira en soños e que a convidaba a axudarlle a coidar aos enfermos. Desde ese día propúxose ser Filla da Caridade e non parou ata conseguilo.
O 27 de novembro de 1830 estando Santa Catalina rezando na capela, a Virxe María aparecéuselle totalmente  resplandecente, derramando das súas mans fermosos raios de luz cara á terra. Ela encargoulle que fixese unha imaxe da nosa Señora e que mandase acuñar unha medalla que tivese por unha banda as iniciais da Virxe María " M", e unha cruz, con esta frase "Oh María, sen pecado concibida, roga por nós que recorremos a ti". E prometeulle axudas moi especiais para quen leve esta medalla e rezasen esa oración.
Catalina viviu sinxelamente, sen darse importancia, coidaba aos anciáns dunha residencia e a ninguén contou que se lle apareceu a Virxe. Gustáballe o silencio. 

Oración: (Todos)
Virxe Milagrosa, fai que a túa Medalla derrame sobre todos nós a Luz e a forza que necesitamos. Pedímosche saúde para os enfermos e paz para as nosas familias. Líbranos de todos os perigos. Amén

Canción: Celebra a vida ( Axel)
https://www.youtube.com/watch?v= Pjv19I7 xbSg

https://www.youtube.com/watch?v=bW-RueoIrLs


 XOVES 29 NOVEMBRO
+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Fundación da Compañía das Fillas da Caridade

Profundamente conmovidos pola pobreza e o sufrimento que lles rodeaba no París do século  XVII, Vicente de  Paúl e Luisa de  Marillac comezaron con gran amor, dunha maneira sinxela, a axuda aos necesitados e así comezou o carisma das Fillas da Caridade. 

Unha sinxela moza campesiña, Margarita  Naseau, ofreceuse a Vicente para dedicar a súa vida ao servizo dos pobres.  O seu exemplo foi contaxioso… Deste xeito naceu a Compañía das Fillas da Caridade. Margarita morreu contaxiada da peste despois de acoller na súa cama a unha pobre enferma.  Luisa de Marillac encargouse da formación das novicias; o 29 de Novembro de 1633 comezaron a vivir o seu ideal en comunidade. As Fillas da Caridade eran distintas dos outros grupos relixiosos daquel tempo.

As primeiras Irmás ían e viñan polas rúas de París e coidaban aos pobres enfermos nas súas casas. Despois, serviron nos hospitais, escolas e casas para nenos abandonados. Pronto comezaron o coidado de enfermos, os soldados feridos nas guerras, os anciáns…

De feito, calquera persoa en necesidade era obxecto dos seus coidados. Este sinxelo comezo en París, foise desenvolvendo ata chegar a ser unha Comunidade estendida por todo o mundo. Ningunha forma de pobreza foi estraña ao coidado das Fillas da Caridade, nin o é hoxe. Están ao servizo dos máis necesitados: pódelas atopar vivindo e traballando en áreas de marxinación social, con inmigrantes, en hospitais, escolas, fogares infantís, residencias de anciáns, centros de acollida para as persoas sen teito, coas mulleres maltratadas, xunto ás persoas con problemas de drogas, alcol… en calquera parte onde haxa unha necesidade ou pobreza e elas poidan ser de axuda e apoio.

Na actualidade están presentes en 93 países de todos os continentes. En España, as Fillas da Caridade promocionaron as profesións e servizos, de maneira especial, no campo sanitario, educativo e de intervención social.

Oración: (Todos)
Señor, dámosche grazas polas Fillas da Caridade.
Porque elas manteñen vivo o carisma de San Vicente de  Paúl.
Por estar alí onde se necesitan: á beira dos pobres e os máis necesitados.
E, sobre todo, porque son  sementadoras de Esperanza e fan presente o Reino de Deus aquí na terra.

Canción: Filla da Caridade


VENRES 30 NOVEMBRO
+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Remata un novo mes de novembro, mes dedicado á Virxe da Medalla Milagrosa, intentando espertar a nosa confianza en Deus, igual que fixo Santa Catalina Labouré que confiaba en ver á Virxe. Pensa por un momento na palabra CONFIAR (FIARSE DE) Que quere dicir? En quen confío? De quen me fío? Se somos capaces de confiar con fe na nosa Nai a Virxe Milagrosa seremos capaces de conseguir aquilo que nos propoñamos.

Oración (Todos xuntos)
María, Nai Milagrosa
Ti confías en nós, dásnos a coñecer a Xesús
e ensínasnos a confiar en Deus, o noso Pai.
María, axúdanos a sentir o amor de Deus,
e a amar aos que nos rodean.
Ensínanos a ser coma ti,
sempre disposta a axudar, a perdoar, a ofrecer un sorriso,
e a sementar Esperanza por onde pasabas.
Abre o meu corazón a todos os que sofren.
Eu tamén quero estar disposto a construír un mundo mellor. Amén



No hay comentarios:

Publicar un comentario

Archivo del blog