domingo, 6 de octubre de 2019

SEMANA DO 7-11 OUTUBRO -27 DO TEMPO ORDINARIO C

LUNS 7 DE OUTUBRO 2019
NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

“​ XESÚS, AUMÉNTANOS A FE, QUE A NOSA VIDA SEXA UN SERVIZO A DEUS DESDE A FE.”

Evanxeo     Lc 17, 5-10
Se tivésedes fe!
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS


Naquel tempo, rogáronlle os apóstolos  ao Señor:
            ‑ Auméntanos a fe!

            O Señor respondeulles:
           ‑ Se tivésedes polo menos unha fe coma un gran de mostaza, diriádeslle a esta moreira: "Arríncate e plántate no mar", e seguro que vos obedecía.

            E quen de vós que teña un criado arando ou pastoreando, lle di cando chega da veiga: "Entra axiña e ponte á mesa". Non lle dirá máis ben: "Prepara a cea, viste a roupa de traballo e ponme a comida; e cando eu remate de comer e beber, comerás e beberás ti?" Ou é que aínda lle vai ter que estar agradecido  ao criado por facer o que lle manda?

            Así tamén vós, cando fagades todo o que se vos mande, dicide: "Somos simples servidores: total, non fixemos máis do que tiñamos que facer".

         Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo






INTERIORIZACIÓN – RELAXACIÓN
Principio del formulario
“​XESÚS, AUMÉNTANOS A FE, QUE A NOSA VIDA SEXA UN SERVIZO A DEUS DESDE A FE.”

O PROFESOR LE AMODO CO SON DA LIGAZÓN DE FONDO (podemos poñelo no corte que queiramos). APAGADA PANTALLA SE É POSIBLE. SÓ SON. PODEMOS ESCURECER A AULA.

Adopta unha actitude relaxada. Relaxa o peso do teu corpo no chan. Relaxa a parte posterior das túas pernas, as costas subindo cara ao pescozo ata chegar á cabeza. . Relaxa os músculos da cara. Sente a túa respiración. PAUSA. Observa cada inhalación que entra no teu corpo e cada exhalación a medida que sae do teu corpo. Deixa que o teu corpo respire sen esforzarte. Es consciente de que respiras, amodo, moi amodo, vas inspirando e exhalando o aire. PAUSA. Envólvete na música e nas palabras de Xesús. Él indícache aos poucos cal é o teu camiño.

Señor, aumenta a miña fe, non só cando che rezo ou te invoco, senón en todo momento. Darche grazas por todo o que teño é ter fe (PAUSA); ter confianza en que orientas o meu camiño é ter fe (PAUSA); saber que a dor e a inxustiza non terán a última palabra, Señor, é ter fe; (PAUSA) ter a certeza de que xamais soltas a miña man é ter fe, porque ti, Señor, non queres que me afaste. (PAUSA). Saber que a miña misión e a miña tarefa é traer parte do teu reino aos que me rodean é ter fe, sen arrogancias, sen presumir, porque sei, Señor, que ti me guías. Aumenta, Señor, a miña fe no meu soño, en min mesmo, e na bondade do outro.

Terminamos a oración: ​No nome do Pai, do Fillo, e do Espírito Santo,


MARTES 8 DE OUTUBRO 2019
NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

Lc 17, 6         “Se tivésedes fe...!”



Rutina de pensamento: 3 – 2 – 1 PUENTE
- Di 1 cousa que lle dirías ao Señor.
- Que 2 preguntas farías de algo que che inquiete?
- Expresa 3 sentimentos que che suxiran a imaxe.

ORACIÓN  (xuntos)
Pai da abundancia e a xenerosidade.
Grazas por darnos a oportunidade de vivir cada día,
de agradecerche todas as cousas que nos deches:
a familia, amigos, un fogar, colexio, comida e traballo.
Pedímosche por aquelas persoas que hoxe sintan que lles falta
a familia, unha casa, traballo, alimentos e amigos.
Hoxe poñemos a nosa confianza en ti, Pai.

NOSOPAI

MÉRCORES 9 DE OUTUBRO 2019
NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

Lc 17, 6         “Se tivésedes fe...!”
Imos orar hoxe cunha canción con moito ritmo pero que nos pode dar para reflexionar… Ao finalizar a canción comentaremos un pouco que frases nos transmiten abafo, agobio…. E  as que nos inspiran tranquilidade:



REFLEXIONAMOS
-       Busca na canción as frases que nos transmiten abafo.
-       Agora busca as que nos inspiran tranquilidade.
-       Pide con FE para que nos momentos de intranquilidade se impoña a calma.

XOVES 10 DE OUTUBRO 2019
NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

VICENTE DE PAÚL, MISIONEIRO
Lc 17, 6         “Se tivésedes fe...!”

Este mes imos tratar a importancia da misión dentro da familia vicenciana. Ser misioneiro é facer efectivo o seguimento de Xesús. É levar unha vida próxima á que levoou Xesús: indo dun sitio a outro proclamando o Reino de Deus, desprendida ao punto de que non tiña unha pedra onde repousar a súa cabeza “Quen manifesta mellor a forma de vivir que Xesucristo tivo na terra senón os misioneiros?” A Sagrada Escritura mostroulle a urxencia do seguimento de Cristo misioneiro a San Vicente de Paúl. Vida que permite vivir conforme ás máximas evanxélicas. Misionar é continuar a actividade de Xesucristo que veu evangelizar aos pobres. É prolongar a súa actividade preferente. A pasaxe de Lc 4,18 é un texto central para entender a vida da Congregación da Misión: Nesta vocación vivimos de modo moi conforme ao noso Señor Xesucristo que, ao parecer, cando veu a este mundo, escolleu como principal tarefa a de asistir e coidar aos pobres. Unxiume para anunciar aos pobres a Boa Nova. Se se lle pregunta ao noso Señor: “Quee é o que viñeches facer na terra?” A asistir aos pobres” ─ “A algo máis?” ─ “A asistir aos pobres”. Para Vicente, misionar e traballar a favor do pobre é algo totalmente unido. Misiónase aos pobres. Ademaais, o aspecto misioneiro vai da man do aspecto caritativo social. Estes temas son un dos trazos máis típicos de San Vicente. Outro punto, San Vicente ensínanos a deixarnos evanxelizar por eles. Como lle sucedeu a el mesmo. Os pobres, como noutros momentos cruciais da historia da Igrexa, volven levarnos ao esencial.

Garda uns instantes de silencio: Cal sentes que é a túa misión? Qué podes facer de bo polo outro? Coñeces a algún misioneiro? Cres que é importante o seu traballo.




VENRES 11 DE OUTUBRO 2019
NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

Lc 17, 6         “Se tivésedes fe...!”

Un solista le o salmo e todos xuntos unímonos á aclamación resaltada en negriña.

AUMÉNTANOS A FE, SEÑOR
A fe é abandono total e confiado en mans de Deus sen ver claro.
A fe é o salto do trapecista no baleiro,
seguro de atoparse coas mans dun Amigo.
A fe é aceptar e recoñecer a propia finitude.
A fe é sentirse fillo dun Deus Pai-Nai-Amor e irmán dunha mesma familia. Auméntanos a fe

A fe é a brúxula que orienta a vida, que a pon de fronte ao “norte”, para Deus.
A fe é abrirse a facer a vontade de Deus.
A fe é aceptar a Deus como resposta, non sempre fácil nin evidente, aos interrogantes do ser humano.
A fe é descubrir sementes do Espírito de Xesús en todo canto nos rodea.
Auméntanos a fe

A fe é ter oídos para escoitar a Deus,
ollos para velo na natureza, no próximo, no propio corazón, no pobre, no pan partido e compartido.
A fe é luz que ilumina o camiño, aínda que non evita nin as pedras nin as caídás.
A fe é amar en todo momento, sen esperar aplausos, nin recoñecementos.
A fe é soñar esperto, arriscar a vida, saber amar e esperar que é posible o imposible.
Auméntanos a fe

A fe é capacidade para ver máis alá das aparencias,
é darse conta das necesidades do outro e sentilas como propias.
A fe é enerxía para seguir servindo,
para vivir a vida como servizo gratuíto e humilde que Deus fará fértil.
A fe é crer na forza do débil, no poder transformador da oración, na “eficacia” da acción que só Deus ve.
A fe é crer que o amor ten máis poder có odio, que a esperanza pode máis cá desesperanza.
Auméntanos a fe

- Comparte cos teus compañeiros algunha frase que che gustara

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Archivo del blog