viernes, 30 de mayo de 2014

ORACIONES JUNIO 2014

LUNES 2 JUNIO
¿Qué entendemos por solidaridad? ¿Podemos practicarla nosotros también sin falta de ser gente famosa? ¿Puedo yo ser solidario?
La solidaridad nace del ser humano y se dirige esencialmente al ser humano.
La verdadera solidaridad, aquella que está llamada a impulsar los verdaderos vientos de cambio que favorezcan el desarrollo de los individuos y las naciones. Trasciende a todas las fronteras: políticas, religiosas, territoriales, culturales, etc.
Implica afecto: la fidelidad del amigo, la comprensión del maltratado, el apoyo al perseguido, la apuesta por causas impopulares o perdidas, todo eso puede no constituir propiamente un deber de justicia, pero si es un deber de solidaridad.
Un análisis del concepto del valor de la solidaridad nos ofrece los siguientes componentes esenciales:
1º Compasión: porque la solidaridad es un sentimiento que determina u orienta el modo de ver y acercarse a la realidad humana y social, condiciona su perspectiva y horizonte. Supone ver las cosas y a los otros con los ojos del corazón, mirar de otra manera. Conlleva un sentimiento de fraternidad, de sentir la empatía por el dolor de los otros.
2º Reconocimiento: no toda compasión genera solidaridad, sólo aquella que reconoce al otro en su dignidad de persona. La solidaridad así tiene rostro, la presencia del otro demanda una respuesta.
3º Universalidad: “La desnudez del rostro”, la indefensión y la indigencia es toda la humanidad y simboliza la condición de pobreza de esfera intimista y privada.
La solidaridad siempre implica los siguientes puntos:
1- La solidaridad es una virtud contraria al individualismo y al egoísmo. Se refleja en el servicio y busca el bien común.
2- Su finalidad es intentar o solucionar las carencias espirituales o materiales de los demás.
3- Requiere discernimiento y empatía ponerse en el lugar del otro-.
Reflexiona ¿cómo andas de solidaridad?.



MARTES 3 JUNIO
Todos somos importantes y necesarios. Me viene a la mente una conocida fábula: El león y el ratón
“Unos ratoncitos, que estaban jugando despreocupados en un prado, despertaron a un león que dormía plácidamente al pie de un árbol. La fiera, levantándose de pronto, atrapó entre sus garras al ratón más atrevido de la pandilla.
El ratoncillo, preso de terror, prometió al león que si le perdonaba la vida la emplearía en servirlo; y aunque esta promesa lo hizo reír, el fiero león decidió soltarlo.
Tiempo después, la fiera cayó en las redes que un cazador le había tendido y como, a pesar de su fuerza, no podía librarse, atronó la selva con sus furiosos rugidos. El ratoncillo, al oírlo, acudió presuroso y rompió las redes con sus afilados dientes.
De esta manera el pequeño roedor cumplió su promesa, y salvó la vida del rey de los animales.
El león meditó seriamente en el favor que acababa de recibir y prometió ser en adelante más generoso”.
En los cambios de fortuna, los poderosos necesitan la ayuda de los débiles.
Todos podemos ser necesarios en un momento dado. Lo que realmente es importante es que seáis lo que seáis debéis intentar ser de los mejores y para eso hay que prepararse bien. Tú como alumno de la ESO ¿estás siendo responsable de y aprovechando las oportunidades que tienes? Piénsalo y hazlo con responsabilidad.



MIÉRCOLES 4 JUNIO

Aprender a rezar

¿Cuándo rezar? ¿Cómo rezar? Son preguntas que a veces nos hacemos, o excusas que frecuentemente ponemos para no rezar. En el comer y en el rezar, lo importante es empezar, parafraseando el famoso refrán español.

EVANGELIO Mt 6,9-13

Vosotros rezad así: ¡Padre nuestro del cielo! Sea respetada la santidad de tu nombre, venga tu reinado, cúmplase tu designio en la tierra como en el cielo; danos hoy el pan del mañana, perdona nuestras ofensas como también nosotros perdonamos a los que nos ofenden; no nos dejes sucumbir a la prueba y líbranos del maligno.

TEXTO
Cuando oramos, el Espíritu del Señor alienta en nosotros unas actitudes básicas de oración. He aquí una breve lista de esas posibles actitudes:
Escucha atenta y contemplativa de lo que está ocurriendo en nuestra vida, en lo que nos rodea, en el mundo...
Meditación sobre la Biblia, Palabra del Señor, espada de doble filo que nos guía, bálsamo que nos consuela.
Acción de gracias por las bendiciones del Señor en nuestras vidas, por las señales de su amor, por su bondad.
Alabanza por las maravillas del Señor  en la Creación, en el misterio de la Vida, en todo lo que eleva nuestro espíritu.
Petición de lo que necesitamos, con la confianza de un niño y el corazón abierto a recibirlo del Señor, Padre bueno.
Intercesión por todos aquellos que sufren la injusticia, que claman al Señor, que se sienten solos y abandonados...

REFLEXIÓN
¿Cuándo orar? ¿Cómo orar? En este fragmento de la película, en un momento de vacío existencial, la protagonista de la película nos responde a estas preguntas de modo existencial.


JUEVES 5 JUNIO
DÍA MUNDIAL DEL MEDIO AMBIENTE
Hoy se celebraba el Día mundial del Medio Ambiente. Se celebra hoy esta jornada internacional porque fue el 5 de junio de 1972 cuando se inauguró en Estocolmo la Conferencia de las Naciones Unidas sobre el Medio Ambiente, marcando un hito en la conciencia de la humanidad.
A raíz de esta fecha la preocupación por el medio ambiente deja de ser una moda pasajera para convertirse en una necesidad y una urgencia. El cambio climático muestra sus efectos.
La educación para saber tratar el medio ambiente no es algo añadido. Es una exigencia en la que toda persona debe colaborar para garantizar la supervivencia en el Planeta Tierra.
En la actualidad ya no se habla solamente de cuidar el entorno natural y ecológico. Se habla de una cierta austeridad voluntaria:
1- Como actitud de solidaridad con los más pobres y oprimidos.
2- Como actitud crítica ante los poderosos.
3- Como actitud de ahorro de los recursos energéticos que son limitados.
4- Como actitud que nos aleja del consumismo y nos hace más libres.
En nuestras manos está ahorrar agua y energía, cerrando grifos innecesarios, apagando luces...
Hay que extender la utilización del papel reciclado.
Se debe suprimir todo plástico no reciclable, porque no hace falta gastar tanta bolsa. Hay que evitar contaminar, utilizando transporte público siempre que sea posible.
Se puede reducir el consumo de aquellos alimentos que van excesivamente envasados, produciendo un encarecimiento del producto y contaminando con basuras innecesarias...
Se debe llevar mucho cuidado con las pilas que contaminan grandemente. Deben desaparecer todos los aerosoles que dañan la capa de ozono.
Hay que mantener limpio el entorno en el que vivimos, respetando plantas y seres vivos... La vida del Planeta está en las manos de todos. Hay que colaborar.
¿Colaboras con el medio ambiente?



VIERNES 6 DE JUNIO: EL ÚLTIMO MENSAJE
He tenido una vida dichosa y deseo que todos vosotros tengáis también vidas muy dichosas.
Dios nos ha puesto en este mundo encantador para que seamos felices y gocemos de la vida. Pero la felicidad no proviene de la riqueza, ni de tener éxito en la carrera simplemente, ni de darse gusto uno a sí mismo.
Un paso hacia la felicidad es hacerse uno sano y fuerte cuando niño, para poder ser útil y así poder gozar de la vida cuando se es hombre.
El estudio de la naturaleza os enseñará cómo ha llenado Dios de cosas bellas y maravillosas este mundo para que las podáis gozar.
Estad satisfechos con lo que os haya tocado y sacad de ello el mejor partido que podáis.
Ved siempre el lado bueno de las cosas y no el malo.
Pero la verdadera manera de obtener la felicidad es haciendo felices a los demás.
Tratad de dejar este mundo en mejores condiciones de como lo encontrasteis.
De esta manera, descubriréis que no perdisteis el tiempo y que lo invertisteis cuanto os fue posible por hacer el bien. Estad listos en esa forma para gozar de una vida feliz y morir felices.

sábado, 3 de mayo de 2014

MES DE MAIO, MES DE MARÍA

LUNS 5 MAIO. No nome do Pai, …
NAI NON HAI MÁIS QUE UNHA...

Á escoita da Palabra de Deus
«Xunto á cruz de Xesús estaban a súa nai, a irmá da súa nai, María a de Cleofás, e María la Magdalena. Xesús, ao ver a súa nai e preto ao discípulo que tanto quería, dixo á súa nai: "Muller, aí tes o teu fillo". Logo, dixo ao discípulo: "Aí tes a túa nai". E dende aquela hora, o discípulo recibiuna na súa casa»
(Jn 19,25-27)

Momento de reflexión
O mes de maio comeza sempre co día da Nai (que celebramos onte). Pero este mes non só nos recordanos a importancia de cada unha das nosas nais, senón tamén a da nosa Nai María. Xesús deixóunola como nai nosa, como nai de todos os discípulos, como escoitamos na lectura do evanxeo.

UNHA HISTORIA SOBRE AS NAIS...
A seguinte historia pode axudarnos a recoñecer canto vale unha nai, canto a necesitamos, e valorala como un regalo de Deus. Tamén María:

Deus que estaba ocupado en crear ás nais, levaba xa seis días traballando horas extraordinarias, cando un anxo se lle presentou e díxolle:"AFÁNASTE DEMASIADO, SEÑOR".
O Señor repuxo: pero non te decatas de que esta criatura ten que ser lavable de pés a cabeza, sen ser de plástico e que ten que levar cen pezas movibles, todas substituíbles, funcionar a base de café negro e das sobras de comida, que ten que posuír un regazo capaz de desaparecer cando se poña de pé, un bico capaz de curar todo, dende unha perna rota ata un amor frustrado e ter seis pares de mans…?
E o anxo, confundid,o observou: Seis pares de mans Señor? Iso non é posible! Non son as mans o problema, agregou o Señor, senón os tres pares de ollos.
E iso é para o modelo normal? Preguntou o anxo.
E o Señor explicoulle: un para ver a través da porta sempre que pregunte:  Nenos, que estades a facer aí dentro? Aínda que xa o saiba moi ben; outro detrás da cabeza para ver o que máis lle valera ignorar, pero que precisa saber; e dende logo os de adiante, para mirar a un neno en apuros e dicirlle, sen pronunciar sequera unha palabra: "enténdote, fillo, e quérote moito".
Xa fixen unha que se cura por si soa cando enferma; que é capaz de alimentar unha familia cun pouco de arroz e de convencer un neno de catro anos que estea quieto mentres o baña.
Lentamente, o anxo deu a volta en torno a un dos modelos maternais dicindo: paréceme demasiado delicada, comentou cun suspiro.
Pero é moi resistente asegurou Deus emocionado, non tes idea do que é capaz de facer e soportar.
Poderá pensar? preguntou o anxo.
Claro, e razoar tamén, respondeu o Señor.
Por último o anxo inclinouse e pasou un dedo pola meixela do modelo, dicindo: ten unha fuga!
E dixo Deus: non é unha fuga, é unha bágoa.
¿E... para que serve? Dixo o anxo.
Para expresar gozo, aflición, desengano, pesadume, soidade e orgullo.
Es un xenio, Señor, comentou o anxo.
E Deus, cun perfil de tristura observou e dixo: "Eu non lla puxen”.

Oración
SEÑOR XESÚS:
Grazas polas nais que nos deches.
Os máis nobres sentimentos que temos,
sementounos en nós a nosa nai:
a fe, a honestidade, o amor ao traballo.
Nesta hora de retos e desafíos,
as nais necesitan da túa axuda.
Que a Virxe Nai as encha de fortaleza.
Que a Virxe María siga sendo
modelo de todas as nais.
Que tamén elas loiten pola xustiza
e que confíen no Deus dos pobres:
O Deus que quere pan en todas as mesas
e paz en todos os fogares;
o Deus que destrúe o poder corrompido
e protexe os indefensos e humillados.
Ilumina a vida das nosas nais.
Premia os seus desvelos e traballos.
Dá paz as nais xa defuntas.
Bendice a todos os fogares.
E que os fillos sexan sempre
gloria e coroa das nais. Amén.

Este vídeo recórdanos a importancia das nais, un convite ao agradecemento pola súa presenza na nosa vida. Tamén para agradecer á nosa Nai a Virxe María o seu auxilio e a súa protección:


MARTES 6 MAIO. No nome do Pai, …
Comezamos o mes de maio. É un mes no que recordamos, de forma especial, a María.
De María hai moitas cousas que non sabemos: non sabemos se foi loura (probablemente non), se tiña a pel branca e suave (probablemente tampouco), se era alta, baixa, delgada ou gorda.
Pero hai unha cousa que si sabemos: foi unha muller bela. Non falamos da beleza que vén do externo (do físico, dos adornos ou dos vestidos), senón desa beleza que sae do interior, da forma de ser, do realmente importante. María foi preciosa aos ollos de Deus.
María CONFIOU. Confiou na Palabra de Deus que se lle dirixía a ela. Podía ter mirado cara a atrás coma se con ela non fose a cousa, pero non o fixo. CONFIOU. Dixo SI
María ATREVEUSE. Atreveuse a desafiar a vergoña, a incomprensión, a soidade, o repudio.
María apostou pola VIDA. A vida de Deus en primeiro lugar. A vida do seu fillo en segundo lugar. E, despois, a vida da humanidade enteira e a súa propia.
Si. María atreveuse, confiou e viviu. Sóache?
Ogallá este mes nos sirva para coñecer un pouco mellor a María, que nos acompañe no camiño e que sexa tamén modelo para nós.

Lectura do evanxeo de san Lucas 1,26-38
O sexto mes enviou Deus ao anxo Gabriel a unha cidade de Galilea chamada Nazaret, a unha virxe prometida a un home chamado Xosé, da familia de David; a virxe chamábase María. Entrou o anxo a onde estaba ela e díxolle: -Alégrate, favorecida, o Señor está contigo. Ao oílo, ela turbouse e discorría que clase de saúdo era aquel. O anxo díxolle: -Non temas, María, que gozas do favor de Deus. Mira, concibirás e darás a luz un fillo, a quen chamarás Xesús. Será grande, levará o título de Fillo do Altísimo; o Señor Deus daralle o trono de David, o seu pai, para que reine sobre a Casa de Xacobe por sempre e o seu reinado non teña fin. María respondeu ao anxo: -Como sucederá iso se non convivo cun varón? O anxo respondeulle: -O Espírito Santo virá sobre ti e o poder do Altísimo farache sombra; por iso, o consagrado que naza levará o título de Fillo de Deus. Mira, tamén á túa parente Isabel, concibiu na súa vellez, e a que se consideraba estéril está xa de seis meses. Pois nada é imposible para Deus. Respondeu María: -Aquí tes a escrava do Señor: que se cumpra en min a túa palabra. O anxo deixouna e foise.
Palabra de Deus
AVE MARÍA


MÉRCORES 7 MAIO. No nome do Pai…
Hoxe reflexionamos sobre a nosa relación con María, escoitemos o que di Xesús sobre María:

Do evanxeo de Lucas:
Entón a súa nai e os seus irmáns viñeron a el; pero non podían chegar ata el por causa da multitude. E avisárono, dicindo: - A túa nai e os teus irmáns están fóra e queren verte. El entón respondendo, díxolles: A miña nai e os meus irmáns son os que oen a palabra de Deus, e a poñen en práctica.

Oración
María, que ensinaches a Xesús
a pronunciar palabras de perdón e amizade.
Concédenos vivir como amigos e amigas.

María, que ensinaches a Xesús
a ser sincero e a non facer trampas.
Ensínanos a non dicir mentiras que embazan a verdade.

María, que ensinaches a Xesús
a rezar e a comprender que Deus é Padre.
Ensínanos que Deus é Bo e nos quere.

María, que ensinaches a Xesús
a ser xeneroso e a compartir a vida enteira.
Ensínanos a ofrecer aos demais todo o bo que temos.

María, que ensinaches a Xesús
a esforzarse para ser bo e facer o ben.
Ensínanos a traballar para mellorar.

Préstanos axuda sempre, en todo lugar, e co teu amoroso coidado guíanos nos camiños tortuosos que a vida nos deparará.

AVE MARÍA....


XOVES 8 MAIO. No nome do Pai…
UN GRAN SANTO QUE CONFIOU EN MARÍA

Á escoita da Palabra de Deus
«María gardaba todas estas cousas, meditándoas no seu corazón,»
(Lc 2,19)

Momento de reflexión
Hai apenas dez días que foi canonizado (proclamado santo) o Papa Xoán Paulo II. Un home de Deus, un Papa valente, entusiasta, que soubo "enganchar" os mozos coa súa proximidade e a súa alegría, sendo Boa Noticia para este mundo. A súa fortaleza e a súa fe incansable tiñan un piar moi importante en María.
A praza de San Pedro está rodeada de santos. Pero sen dúbida a imaxe máis importante é a da Virxe María situada no Palacio Apostólico. Xoán Paulo II quixo que se colocase aí.
O Papa Francisco falando de Xoán Paulo II dixo que en moitas circunstancias lle sorprendeu a súa piedade, o seu sentido de oración, sobre todo a súa relación con María, a súa devoción mariana.
A devoción de Xoán Paulo II pola Virxe vén dende a súa infancia. Era especial cara á Virxe de Czestochowa, en Polonia. Cando foi elixido como Papa en 1978, esa devoción aumentou aínda máis.
No seu escudo papal distínguese un gran "M" que simboliza a Virxe. O seu lema apostólico é "Totus tuus", "Todo teu", un signo da súa consagración persoal á Virxe María.
Sete días despois da súa elección, Xoán Paulo II visitou o santuario mariano de Mentorella, aos arredores de Roma. Foi a primeira de moitas visitas a santuarios marianos de todo o mundo. Nos anos seguintes, visitou santuarios como o de Fátima en Portugal, Aparecida en Brasil, ou Lourdes, en Francia, na súa última viaxe apostólica.
No seu pontificado, Xoán Paulo II confiou o mundo á protección da Virxe en tres ocasións. A primeira foi en Santa María a Maior, en Roma. Un ano despois fíxoo no santuario de Fátima, en Portugal. A terceira vez foi en 1984, na praza de San Pedro. No Xubileu do ano 2000 tamén confiou o novo milenio ao Inmaculado Corazón de María.
Pero a maior demostración da súa gran devoción pola Virxe foi a encíclica Redemptoris Mater, escrita en 1987. Nela explica o papel da Virxe como Nai da Igrexa e como intercesora.
A carta apostólica Rosarium Virginis Mariae foi un dos seus últimos textos. Fala do poder do Rosario e da importancia da Virxe no Evanxeo. Tamén sobre como Ela é capaz de achegar as persoas a Deus.

Oración
Bendita Ti es, María...
porque criches na Palabra do Señor,
porque esperaches nas súas promesas,
porque fuches perfecta no amor.
Bendita pola túa caridade premurosa con Isabel,
pola túa bondade materna en Belén,
pola túa fortaleza na persecución,
pola túa perseveranza na busca de Xesús no templo,
pola túa vida sinxela en Nazaret,
pola túa intercesión en Caná,
pola túa presenza maternal xunto á cruz,
pola túa fidelidade na espera da resurrección,
pola túa oración asidua en Pentecoste.
Bendita es pola gloria da túa Asunción aos ceos,
pola túa maternal protección sobre a Igrexa,
pola túa constante intercesión por toda a humanidade. Amén
(Xoán Paulo II)

Este vídeo recórdanos a importancia que tivo María para este gran santo:



VENRES 9 MAIO. No nome do Pai…
MARÍA, ATENTA ÁS NECESIDADES

Á escoita da Palabra de Deus
Ao terceiro día celebrouse unha voda en Caná de Galilea, e estaba alí a nai de Xesús. Foi invitado tamén Xesús cos seus discípulos á voda. E como faltou o viño, a nai de Xesús díxolle: "Non" teñen "viño". Xesús díxolle: " Que ten que ver iso comigo e contigo, muller? Aínda non chegou a miña hora". A súa nai dixo aos que servían: "Facede todo o que el vos diga"

Momento de reflexión
María está presente hoxe entre nós como o estivo nas Vodas de Caná: atenta á necesidade concreta de cada un. Intercede ante o seu Fillo. Ela percibe a nosa necesidade; "Non" teñen "viño" e pon o remedio infalible: a oración e preséntao a necesidade ao seu Fillo.

. Que viño falta á túa vida?. Quizais falta o viño da alegría, do amor, da entrega, da xenerosidade, de...
. É posible que moitas veces non encontres sentido á túa vida, que non vexas o por que e o para que do teu vivir, do teu sufrir, do teu traballo diario... Detecta por un momento a túa necesidade e preséntalla a María

Oración
MARÍA, Nai,
Virxe das vodas de Caná,
Ven en axuda porque me falta:
O viño da alegría,
O viño do optimismo,
O viño da forza de vontade,
O viño das ganas de loitar,
O viño da sinceridade,
O viño do sacrificio,
O viño de graza mantida.
Virxe Milagrosa, Virxe María
Se o meu auxilio e protección
En todos os momentos da miña vida
Para que poida seguir ao teu Fillo Xesús. Amén