LUNS 20 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

GRAZAS A DEUS, POLO VIVIDO ESTE CURSO

Sempre se dixo que “a unión fai a forza” e que cando todos tiran do mesmo carro e na mesma dirección o traballo faise máis levadeiro. Estamos nos últimos días do curso e a cabeza está a pensar nos últimos exames que posiblemente quedan. A pesar de todo, nun minuto de silencio, dunha maneira rápida, mira o teu interior e intenta pasar diante de ti os moitos acontecementos que ao longo do curso se foron sucedendo.

….

Desde o afastado outubro, coa celebración do Domund; novembro coa festa da Milagrosa e cos primeiros exames, decembro coa festa da Inmaculada e as vacacións de Nadal... O retorno difícil coa costa de xaneiro e o seu final co Día da PAz. Febreiro e os seus entroidos, marzo con máis exames e as vacacións de Semana Santa… O mes de abril que se foi rápido, maio que acabamos hai só uns días coa festa de María …

Todos estes acontecementos dan un abundante froito como final. As pequenas cousas, o día a día son quen van construíndo o edificio que cada un construímos durante este curso. Oxalá que o final da obra estea rematada polo éxito .

ORACIÓN

Hoxe sementarei un sorriso... para que haxa máis alegría.

Hoxe sementarei unha palabra consoladora... para cultivar serenidade.

Hoxe sementarei un xesto de caridade... para que haxa máis amor.

Hoxe sementarei unha oración... para que o home estea máis preto de Deus.

Hoxe sementarei palabras e xestos de verdade... para que non creza a mentira.

Hoxe sementarei serenidade de accións... para colaborar coa paz.

Hoxe sementarei un xesto pacífico... para que haxa menos nervios.

Hoxe sementarei na miña mente unha boa lectura... para o gozo do meu espírito.

Hoxe sementarei xustiza nos meus xestos e palabras... para que reine a verdade.

Hoxe sementarei un xesto de delicadeza... para que haxa máis bondade. Amén.

NOSOPAI

MARTES 21 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

ESTE ANO TOCA UN VERÁN….  EN CRISTIÁN!

A piques de comezar as vacacións queremos lembrar que no verán Deus non está de vacacións. Imos á praia, ao campo, aos pobos… e moitas veces esquecémonos de celebrar a nosa fe coa comunidade parroquial, ou de dedicarlle un intre a Xesús na nosa oración persoal. Pois no verán tamén temos que sacar tempo para estar co señor!

REFLEXIÓN. DECÁLOGO PARA UN VERÁN “EN CRISTIÁN” (Javier Leoz)

1. Un cristián, no verán, non esconde nin garda a súa fe como quen deixa no armario o abrigo de inverno. Somos cristiáns sempre.

2. A vida cristiá non se sostén soamente no “ser bos”. Este tempo é propicio para non esquecer a Deus e ser rostros vivos da súa presenza.

3. Sen oración, un cristián, é un muíño paralizado. A oración fainos fortes, fainos reflexionar e levar a cabo a vontade do Pai.

4. A Eucaristía é unha necesidade espiritual. Se xa con ela nos resulta levar unha vida relativamente cristiá, sen ela convertémonos en marionetas do mundo.

5. No verán imos buscando o sol. Deus. é o único Sol de xustiza. É quen broncea de verdade o corazón e a alma.

6. “Dime o que les e direiche como pensas”. Seica un cristián non ha de nutrirse con palabras de esperanza?

7. A Creación púxoa Deus para o noso deleite. Respectemos a contorna onde descansamos e gocemos de tantas cousas boas que o Señor pon ao noso alcance. Custa séculos repoboar a terra; horas, incendiala.

8. A beleza, a arte, a música clásica… pódenos levar ao encontro de Deus. Un santuario é unha porta aberta á vea. María Virxe é unha man que nos empuxa cara ao Señor

9. O silencio e a contemplación xunto ao mar. A escalada de montañas como signo do noso esforzo por chegar ao ceo.

10. No val ou no mar, na montaña ou nunha aldea, no bosque ou perdidos nun deserto. Fronte a unha catedral ou polas rúas dunha gran cidade: non esquezamos que somos cristiáns. Non esquezamos que, Deus, vai connosco.

MÉRCORES 21 XUÑO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Hoxe botamos o peche a este curso 2015-2016. É momento de facer balance e pensar en que aspectos da nosa vida puidemos crecer e en cales temos que seguir insistindo: estudos, familia, amigos, relación con Deus, solidariedade, relixiosidade, relacións persoais… En definitiva, trátase de poder dar froito, e que o noso bo froito o coñeza a xente que nos rodea. Só así poderemos ser máis sans, máis sabios e máis santos.

DO EVANXEO DE SAN MATEO (Mt 5, 13-16)

«Vós sodes o sal da terra. Pero se o sal vólvese eslamiada, con que a salgarán? Non serve máis que para tirala fose e que a pise a xente. Vós sodes a luz do mundo. Non se pode ocultar unha cidade posta no alto dun monte. Tampouco se acende unha lámpada para metela debaixo do celemín, senón para poñela no candelero e que alume a todos os de casa. Brille así a vosa luz ante os homes, para que vexan vosas boas obras e dean gloria ao voso Pai que está nos ceos».

SÉ SAL E LUZ ESTE VERÁN: FELIZ VERÁN! 

Por fin!!!! Despedímonos e desexamos a todos que pasedes un bo verán. Busquemos sempre ser sal da terra e luz do mundo, que non se note a nosa presenza ás veces é bo e que a nosa ausencia deixe un pouco inquietos aos demais, pois seremos necesarios alá onde esteamos… Xesús non se cansou de facer o ben. No ano da Misericordia fixemos os nosos ollos no exemplo de Xesús e fagamos o ben coma El. Xesús si que foi sal da terra e luz do mundo!