viernes, 1 de diciembre de 2017

ADVENTO, ESPERANZA DE FELICIDADE PLENA

LUNS 4 DECEMBRO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

EVANXEO: Marcos 13, 33-37: Estade Atentos á Vinda do Señor!

«Naquel tempo dixo Xesús aos seus discípulos: “Mirade, vixiade: pois non sabedes cando é o momento. É igual que un home que se foi de viaxe, e deixou a súa casa e deu a cada un dos seus criados a súa tarefa, encargando ao porteiro que velase. Velade entón, pois non sabedes cando virá o dono da casa, se á tardiña, ou a medianoite, ou ao canto do galo, ao amencer: non sexa que veña inesperadamente e atópevos durmidos. O que vos digo a vós, dígollo a todos: Velade!»

REFLEXIÓN

Pregón de adviento 2017

Os anunciamos con alegría renovada
que da inicio el tiempo de adviento,
que de nuevo se nos brinda la oportunidad
de caminar en presencia del Señor hacia el misterio de la Encarnación,
que de nuevo se nos invita a que el Señor renueve nuestra esperanza,
nos ayude a echar a volar nuestra imaginación
y haga que el Espíritu lo renueve todo creativamente.

Os anunciamos con alegría renovada
que durante cuatro semanas estamos invitados a vivir
desde lo más profundo de nuestro corazón
en actitud creativa y vigilante,
a moldear, transformar, inspirar y crear
todo lo que somos, creemos y hacemos.

Os anunciamos con alegría renovada
que la esperanza que nos mueve
es aquella que nos convoca,
que nos envía y que empapa todo cuanto vivimos
en este tiempo tan especial de espera confiada.

Os anunciamos con alegría renovada
que Dios viene, viene siempre,
y que nos pide que le hagamos un hueco
en nuestra casa, en nuestras causas y en nuestras cosas,
nos pide un tiempo para examinar nuestro corazón
y compromiso para convertirlo a su Palabra.

Os anunciamos con alegría renovada
que en Belén se prepara desde hoy una gran fiesta:
la fiesta a la que toda la humanidad está invitada,
la fiesta en la que Dios se muestra tal y como es,
todo ternura, todo acogida, todo felicidad y celebración.
La fiesta de la creatividad encarnada en Jesús.

Os anunciamos con alegría renovada
que se puede esperar contra toda esperanza,
que es posible vivir en Dios,
esperándolo todo de Aquel de quien todo proviene,
que es posible esperar y crear juntos como pueblo confiado en la promesa
de que Dios siempre acompaña nuestra historia.

Os anunciamos con alegría renovada
que da inicio el tiempo de adviento:
dejémonos moldear, transformar,
inspirar y crear por el Señor,
para que cuando hagamos memoria del nacimiento de Jesús
Dios nos encuentre gozosos y creativos en la esperanza,
unidos en las dificultades, comprometidos con los últimos,
constantes en la oración y fieles a sus promesas.

¡Bienvenido sea este tiempo de creatividad y de esperanza!

Oscar Alonso Peno 
Responsable Área Pastoral FEC





MARTES 5 DECEMBRO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

Os VOLUNTARIOS FAN REALIDADE A ESPERANZA DE FELICIDADE
DÍA INTERNACIONAL DO VOLUNTARIADO

EVANXEO: Xoán 15, 12-13

«Este é o meu mandamento: que vos amedes uns a outros como eu vos amei. Ninguén ten amor máis grande que o que dá a vida polos seus amigos».

LECTURA: Testemuño

Creo que é importante axudar aos demais, iso faite ser mellor persoa e sénteste mellor contigo mesmo
Sendo voluntario síntome feliz, sobre todo véndonos a todos xuntos e colaborando por un mesmo fin: axudar aos demais.
Eu nunca probara a facer unha cousa así, e penso que é importante facer cousas novas, sobre todo se é para axudar á xente que o necesita de verdade. (Carlos)


REFLEXIÓN

Cando axudamos aos demais e saímos de nós mesmos, dámonos conta de que necesitamos realizar un esforzo de xenerosidade para saír da nosa comodidade, da nosa zona de confort e desgastarnos dando, pouco ou moito, de nós mesmos, do noso tempo, os nosos recursos económicos, coñecementos, etc. Pero podemos preguntarnos… seica algo do que nós temos non o recibimos doutros? A vida, os nosos coñecementos, as cousas que temos, incluso as nosas crenzas recibímolas doutros. Cando foi a última vez que fixeches algo sen esperar nada a cambio? A sociedade na que vivimos parece que non ve con bos ollos aquilo que é gratis, atrévete a descubrir que é posible, aínda que sexa en algo tan simple como regalar un sorriso.

ORACIÓN FINAL

Señor, creáchesnos porque nos amas, cóidasnos con xenerosidade día a día e quixeches compartir as nosas penas e alegrías no teu Fillo Xesús. Fai que saibamos dar gratis aquilo que recibimos gratis, a nosa vida, o noso tempo, os nosos talentos… Axúdanos a ser xenerosos os uns cos outros para que ninguén poida sentirse avergoñado das condicións de vida de ningún outro ser humano neste mundo, desde os que viven ao noso lado ata os que habitan do confín do mundo. Amén



EXPERIENCIA_4_ESO_VOLUNTARIADO_BANCO_ALIMENTOS


No hay comentarios:

Publicar un comentario