Iniciamos con moitas ganas o curso 2015-16.
O valor que traballaremos este curso será, como xa sabedes o da CREATIVIDADE.
Todos temos a capacidade e medios para ser creativos;
basta CRER. Este curso intentaremos dar renda solta a ese potencial interior que
permite ver e expresar as cousas de forma diferente á
convencional. É urxente espertar este don, a capacidade de expresarse, de crecer e de
sentirse realizados como persoas.
¡CREATIVOS ata o infinito!
EVANXEO:
É tamén
coma un home que, tendo que saír
de viaxe, chamou
polos seus criados e deulles o coidado da súa facenda. A un deulle
cinco talentos, a outro dous
e a outro un, a cadaquén segundo a súa capacidade; despois marchou.
De seguida, o que recibira cinco talentos foi negociar con eles e gañou outros cinco. Do mesmo xeito o que recibira dous,
gañou outros
dous. Pero o que recibira un foi
cavar un burato na terra
e escondeu os cartos
do seu amo.
Ao cabo de moito
tempo chegou o señor daqueles criados, pedíndolles contas.
Chegou o que recibira cinco talentos e presentoulle outros
cinco dicindo: "señor, cinco talentos me entregaches, velaquí outros cinco que gañei". Díxolle o señor: "Ben, criado fiel e cumpridor; xa
que fuches fiel no pouco, poñereite á fronte
do moito: pasa a gozar da festa do teu señor". Chegou o que recibira dous
talentos e dixo: "señor, dous talentos me entregaches, velaquí outros dous
que gañei". E díxolle o señor: "Ben, criado fiel e cumpridor; xa
que fuches fiel no pouco, poñereite á fronte
do moito: pasa a gozar da festa do teu señor”. Chegou tamén
o que recibira un talento e díxolle: "señor, sei moi ben que es un home duro, que seituras onde
non sementaches e recolles onde non botas. Por iso collín medo, e fun agachar na
terra o teu
talento; aquí tes o que é teu".
Pero o señor respondeulle: "¡Mal criado, lacazán!
¿Conque sabías que sego onde
non semento e recollo onde non boto? Pois, poñías os meus
cartos no banco e, así, cando eu volvese, podía coller os cartos
e mais os intereses. Así que quitádelle o talento e dádello ó que ten dez. Porque ó que ten, háselle dar e abondo; pero ó que non ten, aínda o que ten se lle ha quitar”
L/
PALABRA DO SEÑOR
T/ Loámoste CRISTO
Imos
ver agora
un exercicio
que se fixo
nunha
escola
de arte onde
uns
escultores traballaron
sobre a mesma
pastilla de xabrón.
Algúns
xa
o coñecedes,
pero anímovos
a ver o video centrándovos
nesta
idea:
- Que pode representar a pastilla de xabrón?
- Que ou quen poden ser as mans do
escultor?
Se unha
simple pastilla de xabrón
ten "infinitas posiblidades",
imaxina
as túas!
ORACIÓN FINAL ( xuntos)
SEÑOR,
amence un novo
día.
E
con el, un novo curso.
Un
día que se fixo posible
grazas ao
teu amor.
Vestíchelo coa túa
mirada
de
creador e pai,
Décheslle todo o teu esplendor e beleza,
aínda que haxa
días fríos e con choiva.
Ti
déchesnos este novo amencer,
esta
mañá de hoxe
para seguir vivindo, para seguir aprendendo.
Ao iniciar o curso,
toma
a miña vida, Señor,
ten
presente a miña oración.
Non
deixes que, segundo avancen os días, os meus pasos se extravíen;
non
deixes que me esqueza de Ti;
non
permitas que desconfíe de Ti
e
do teu amor para comigo.
Fai que eu
non sexa este curso
dos
que non xogan limpo,
dos
que non din verdade.
Ven,
Ti, Señor, á miña vida,
neste curso novo.
Sé
ti o meu amigo e compañeiro de xornada.
Cando
me atope cos
outros
fai que saiba
ver o teu rostro escondido no seu. Amplía a miña
visión,
abre
a miña fiestra interior.
Axúdame a non volver a mirada,
a
ser sincero e a mirar de fronte.
Axúdame, Señor,
a
atopar as palabras e os xestos oportunos,
para
que ninguén saia
ferido,
senón recoñecido como irmán ou
irmá
e
compañeiros de camiño.
Gloria
ao Pai
e ao Fillo
e ao Espírito Santo...
AMÉN
Deixémonos
guiar polo amor de Deus para cambiar o mundo.
Papa
Francisco
NO DEJES DE SOÑAR: https://www.youtube.com/watch?v=xd0hgKMkMf8
No hay comentarios:
Publicar un comentario