ORACIÓNS SEMANA DA PAZ 2016

LUNS 25 XANEIRO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

Escoitamos e mesmo dicimos moitas veces que co Papa Francisco a Igrexa está a vivir unha nova primavera eclesial despois dunha “longa noite de pedra”. Unha primavera na que recupera o diálogo co mundo que inaugurara o Concilio Vaticano II desde dúas categorías: compromiso e solidariedade.

Na liña marcada por Francisco, a oración de hoxe quere ser unha invitación a que abramos portas de diálogo e entendemento; portas de búsqueda do ben da persoa; portas de misericordia que poñan á persoa no centro. Só así poderemos dicir que hoxe tamén se cumpre esta Palabra, Palabra de vida, de esperanza, de alento, de compromiso, de compaña... de amor.

ORACIÓN (dous coros)

Que non se me afaga o corazón, Señor,
a ver persoas sufrindo en situacións inxustas.
Que non vexa normal tropezar todos os días
con homes e mulleres desprazados, sen casa, sen teito.

Que me sorprenda cada día deste mundo que montamos

no que uns temos de todo e a outros fáltalles todo.

Que non se me afaga o corazón
á mirada triste e perdida,
ao xesto caído e desanimado,
á palabra soez ou burlona,
ás poucas ganas de vivir,
a calquera deterioro do irmán.

Que non se me afaga o corazón, Señor,
a ver como normal ao refuxiado
que cruza o mar para buscar un futuro,
ao que quedou sen familia, sen traballo, sen teito
e mañá non atopará saída para o seu problema.

Pon tenrura, Señor, no meu mirar;
pon agarimo na miña man que saúda;
pon misericordia na miña mente que fai xuízos;
pon sabedoría na miña linguaxe;
pon escoita nos meus oídos abertos. Amén

MARTES 26 XANEIRO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

A SEMANA DA PAZ E A NON VIOLENCIA

Comezamos onte luns  a Semana da Paz e a Non Violencia que celebraremos o vindeiro venres.

Son días para lembrar o importante que é construír entre todos a PAZ, buscar máis o que nos une que o que nos separa. A paz é moi contaxiosa, capaz de unir os corazóns separados e enfrontados NUN SÓ CORAZÓN, para transformar o noso mundo dividido NUNHA SOA FAMILIA onde todos sexamos irmáns.

Imos fixarnos nunha breve pasaxe do Evanxeo onde Xesús ten que facer fronte á violencia. Lémolo no evanxeo de Mateo

"Pedro achegouse entón e díxolle:

-Señor, cantas veces teño que perdoar as ofensas que me faga o meu irmán? Ata sete veces?

Respóndelle Xesús:

-Non che digo ata sete veces, senón ata setenta veces sete”.

Na época de Xesús, como na nosa, había frases feitas que todos entendían. Cando alguén falaba de perdoar sete veces era como dicir perdoar moitísimo; así que perdoar setenta veces sete era o mesmo que dicir que había que perdoar sempre.

A todos nos custa moito perdoar, pero é case imposible renunciar á violencia sen empezar por perdoar.

A quen teño que pedir perdón? A quen teño que perdoar? Que debería facer eu para traballar pola paz na miña clase? Na miña familia? No mundo?

Pidamos a Xesús que nos axude nesta tarefa de construír entre todos a paz.

NOSOPAI

MÉRCORES 27 XANEIRO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

QUE É O AMOR?

Se necesitas a unha persoa para ser feliz, iso non é amor... É carencia.

Se tes celos, inseguridades e fas calquera cousa para manter a esa persoa ao teu lado, aínda sabendo que non es correspondido, iso non é amor...  É falta de amor propio.

Se cres que a túa vida queda baleira sen esa persoa; e non consegues imaxinarte só, mantendo unha relación que se acabou, iso non é amor... É dependencia.

Se pensas que ese ser amado che pertence; sénteste dono e señor da súa vida e non lle dás a oportunidade de expresarse, de decidirse, iso non é amor... É posesión e egoísmo.

Se non o desexas; e con todo queres estar ao seu lado, iso non é amor... É amizade.

Se o teu corazón latexa máis forte; e a túa temperatura sobe e baixa vertixinosamente, só en pensar na outra persoa, iso non é amor... É paixón.

O amor é:

Paciente e servicial,

non ten envexa

nin busca a súa propia interese;

esquece as ofensas e perdoa,

non se alegra de algo inxusto,

sempre lle agrada a verdade.

O amor descúlpao todo,

todo o cre e todo o espera,

todo o soporta, pois o amor nunca pasará. Amén

NOSOPAI

XOVES 28 XANEIRO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

ENGANAR AO OUTRO

“Dar o pego”. Esta frase tan coñecida, está sacada dos xogos de cartas.

Alude á fullería e ás trampas, tan usuais entre os tahúres que sentan á mesa para xogar cantidades de diñeiro ás cartas. Estes sabían como manipular as cartas, pegándoas entre si a conveniencia mediante o emprego habilidoso de sustancias untosas, coñecidas vulgarmente co nome de "pego" ou  cerote".

Dábaselle pego á carta en cuestión e pasaba inadvertida ante a descoidada mirada do adversario no xogo. O tramposo cumpría o seu obxectivo e o derrotado lamentábase da mala sorte ou empezaba a desconfiar da sorte do adversario, sen saber como era capaz de enganalo ante os seus propios narices.

Por iso é polo que "dar o pego" veu ser, moitos anos despois na linguaxe común, sinónimo de enganar a outro, sorprendendo a súa boa fe. Hoxe aínda se dan moitos pegos, pero con técnicas máis avanzadas e sutís.

Reflexiona:

A honradez e transparencia contribúen grandemente a crear un bo ambiente de convivencia. Alí onde existen trampas, é imposible construír un grupo unido.

Oración

Xesús, quero escoitar a túa voz e seguir as túas ensinanzas que me convidan a ser unha boa persoa, disposto a axudar, coa alegría preparada para animar a todos, coa verdade nos beizos e a sinceridade no corazón.

Quero aprender a vivir coma Ti, seguindo os teus pasos con fidelidade.

Quero escoitar a túa voz e a túa Palabra para vivir neste día que comeza máis preto de Deus.

NOSOPAI

VENRES 29 XANEIRO. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN

Hoxe celebramos no colexio o día Escolar da Paz e a Non Violencia

Declaración de Principios desta Xornada da Non-violencia e a Paz

1- Creo que o amor é mellor que o odio e a paz mellor que a guerra.

2- Comprométome a ser amigo de todos. A non pensar mal das persoas e a fixarme en todo o bo que nos une antes que no que nos separa.

3- Comprométome a axudar a todos os que me necesiten, a perdoar aos que me ofendan, e a pedir perdón cando eu ofenda a alguén.

4- Farei todo o posible para que todos vivamos como UNHA GRAN FAMILIA, A VICENCIANA, CUN SÓ CORAZÓN, para que remate a violencia, a guerra, e consigamos a paz.

O noso centro educativo manifesta a súa aposta incondicional pola paz e en contra de calquera acción que implique violencia entre os seres humanos.

Os valores que promovemos son os que anuncia o Evanxeo, plenamente humanos: a vida, o amor, a liberdade, a xustiza e a paz.

Por principio, rexeitamos calquera actitude ou conduta que implique a perda deses valores fundamentais que nos fan humanos. As guerras entre irmáns nunca poden estar xustificadas; pero tampouco os insultos entre nós, as ameazas, os enfrontamentos entre grupos, as vinganzas, a discriminación…

ORACIÓN

Fainos, Señor, instrumentos da túa Paz.

Que onde haxa odio, levemos amor.

Onde haxa agravio, levemos perdón.

Onde haxa dúbida, poñamos fe.

Onde haxa desesperación, poñamos esperanza.

Onde haxa tebras, levemos a luz.

E onde haxa tristeza, levemos a alegría.