LUNS 15 XANEIRO 2019. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN
Lectura do santo evanxeo segundo san Lucas (3,15-16.21-22):
Naquel tempo, o
pobo estaba expectante, e todos se preguntaban no seu interior sobre Xoán se
non sería o Mesías, Xoán respondeulles dirixíndose a todos:
«Eu bautízovos
con auga; pero vén o que é máis forte ca min, a quen non merezo desatarlle a
correa das súas sandalias. El bautizaravos con Espírito Santo e lume».
E sucedeu que,
cando todo o pobo era bautizado, tamén Xesús foi bautizado; e, mentres oraba,
abríronse os ceos, baixou o Espírito Santo sobre el con aparencia corporal
semellante a unha pomba e veu unha voz do ceo:
«Ti es o meu
Fillo, o amado; en ti comprázome».
REFLEXIÓN
Onte, festa do Bautismo do Señor, concluíu o Tempo
de Nadal, coa manifestación de Xesús como o Fillo amado de Deus que vén darnos
a salvación. E iso é o que Xesús nos anima vivir: a esperanza. Porque a vinda do Fillo de Deus, a Encarnación, é un río desbordante
de esperanza. Con todo, para os homes e mulleres de hoxe, onde Deus non é
evidente, a esperanza é un asunto inquietante. Non é que a xente non teña
esperanza. Máis ben, a xente vai
depositando pequenas confianzas en cousas, acontecementos, persoas que, desde
fóra traian algo do que estrañamos.
Os cristiáns
temos que descubrir que a salvación que vén xenerosa e incondicionalmente de
fóra na persoa do Fillo que se fixo Neno non pode quedar nunha mera
constatación agradecida.
Fai falta convencerse de que o Fillo encarnado e bautizado veu para que nós fagamos o
mesmo ca el. Se Deus se fixo home quere dicir que somos esperanza. Se os homes
de hoxe devecen por algo que lles diga que todo pode ir mellor, nós somos ese algo
porque temos esperanza.
Debemos ser esperanza para aqueles que son os
máis pequenos do Reino, os que están sós, os indefensos, persoas carentes de diñeiro e de vínculos familiares. Esperanza de cambio, transformados
polo Evanxeo que se fai presente en todos nós; por iso cómpre a limentarnos das
palabras de Xesús que son «espírito e vida». Se vivimos desde o
Espírito de Xesús, atoparemos camiños novosde esperanza.
MARTES 15 XANEIRO 2019. NO NOME DO PAI, DO FILLO
E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN
Xesús tivo un soño, o de facer un mundo
novo: O Reino de Deus, chamábao El. Por ese Reino fíxose home, por ese Reino
viviu e deu a vida. Moitas persoas ao longo da historia fixeron seu ese soño e
fixeron crecer a sociedade, o mundo e o Reino de Deus.
Martin
Luther King deixounos un soño que se converteu en reto e que aos poucos
se vai facendo realidade na nosa sociedade: Soñaba que a ninguén se lle
discriminaría nin escravizaría por ser negro. Que brancos e negros sentarían na
mesma mesa a comer, no mesmo barrio a vivir, na mesma casa a convivir...
Clara Campoamor soñou que as mulleres
españolas poderían votar e exercer o seu dereito de elixir un goberno e ter un
peso específico na sociedade.
Rigoberta
Menchú loita por defender os dereitos dos indíxenas guatemaltecos e soña
con que un día non dependa de onde nazas nin que raza teñas para poder vivir
tranquila e poder ser unha muller con dereitos.
Iqbal
Masih soñou que os nenos do seu país (Paquistán) non terían que ser
vendidos ás fábricas de alfombras como o foi el con 4 anos por parte do seu
pai. Morreu defendendo os seus dereitos en 1995.
Pensa en silencio: Crees que paga a pena
ter estes soños? Xesús tocou as súas vidas e puxo no seu corazón a esperanza
dun mundo mellor polo que merecía a pena arriscar...
Pon nas mans de Deus as vidas de tantas
persoas que aínda hoxe arriscan a súa vida por conseguir o soño de Deus...
COLOR
ESPERANZA
MÉRCORES 16 XANEIRO 2019. NO NOME DO PAI, DO FILLO
E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN
Seguimos soñando
e hoxe ímolo a facer a través dunha canción... Formamos parte desta historia e
todo o que fagamos ten unha gran importancia... A canción fálanos de tres
operacións
matemáticas e
unha tarefa de lingua:
SUMAR
RESTAR
MULTIPLICAR POR CERO
APRENDER A LER
Fíxate ben e
tenta pensar que tes que sumar, restar, multiplicar por cero ou ler na túa
vida:
NOSOPAI
XOVES 17 XANEIRO 2019. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN
ENTRA EN
TI MESMO
Pasas horas en limpar o coche.
Non escatimas tempo para escoller a túa
roupa.
Non te pos nervioso na barbería.
Por que dedicas tan pouco tempo
ao "coidado" do teu corazón?
Se vives "para a galería",
se unicamente te interesas
polas aparencias, pola compostura,
pola reputación,
entón a túa felicidade
está supeditada a unha balanza de azares
externos;
entón hoxe es feliz e mañá desgraciado;
hoxe estás de bo humor e mañá deprimido.
Entra en ti mesmo, traballa "cara
adentro",
no máis profundo do teu corazón.
Alí habitan os sentimentos e os desexos
que te turban ou te alegran inmensamente.
( Phil Bosmans)
PREGUNTAS
PARA A REFLEXIÓN EN SILENCIO
MIRAS
MOITO CARA AO TEU INTERIOR?
En moitas ocasións non queremos mirar cara
ao noso interior porque tememos atoparnos cara a cara cun mesmo, decepcionarnos
e atopar ese alguén que realmente somos e que a xente non coñece...
QUE
TEMES?
CRES QUE
TE COÑECES BEN A TI MESMO/A?
Oración: Ave María
VENRES 18 XANEIRO 2019. NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO. AMÉN
A tentación de sucumbir ao fácil, ao que
non esixe, de tirar a toalla…, en definitiva, a tentación de renderse é algo
que sempre nos rolda, especialmente cando a escuridade da noite interior que
acompaña a todos os seres humanos faise máis densa pola dificultade da vida.
Non te rendas, esta poesía/oración, convídanos a non caer… Así afrontamos de novo o día cada mañá, así
afrontamos o comezo do ano… Non te
rendas!
Non te
rendas
Non te rendas, aínda estás a tempo
de
alcanzar e comezar de novo,
aceptar as túas sombras, enterrar os teus
medos,
liberar o lastre, retomar o voo.
Non te rendas, que a vida é iso,
continuar
a viaxe,
perseguir os teus soños,
destrabar o tempo e destapar o ceo.
Non te rendas; por favor, non cedas,
aínda
que o frío queime,
aínda que o medo morda,
aínda que o Sol se esconda e cale o
vento,
aínda hai lume na túa alma,
aínda hai vida nos teus soños,
porque a vida
é túa e teu tamén o desexo.
Porque existe o amor, porque non hai feridas que non cure o
tempo,
abrir as portas, quitar os ferrollos,
abandonar as murallas que te
protexeron.
Vivir a vida e aceptar o reto,
recuperar o
riso, ensaiar o canto,
baixar a garda e estender as mans,
despregar as ás e
tentar de novo,
celebrar a vida e retomar os ceos.
Non te rendas; por favor, non cedas, aínda que o frío queime, aínda que o medo morda, aínda que o Sol se poña e cale o vento, aínda hai lume na túa alma, aínda hai vida nos teus soños, porque cada día é un comezo, porque esta é a hora e o mellor momento, porque non estás só/ soa, porque eu te quero.
Non te rendas; por favor, non cedas, aínda que o frío queime, aínda que o medo morda, aínda que o Sol se poña e cale o vento, aínda hai lume na túa alma, aínda hai vida nos teus soños, porque cada día é un comezo, porque esta é a hora e o mellor momento, porque non estás só/ soa, porque eu te quero.
No hay comentarios:
Publicar un comentario