jueves, 1 de noviembre de 2018

ORACIÓNS SEMANA 5-9 NOVEMBRO

LUNS, 5 de novembro. NO NOME DO PAI....

EVANXEO: Xesús díxolle: Eu son a Resurrección e a Vida. O que cre en min, aínda que morra, vivirá" (Jn 11, 25)

O pasado 1 de novembro celebramos o "Día de Todos os Santos". Hoxe en día falar de santidade resulta pouco menos que chocante para a sensibilidade moderna, tan ocupada en "asuntos máis importantes". Aos santos adoitámolos asociar con persoas moi antigas que vivían noutra época anterior á nosa.

Esta festividade é un día para recordar eses santos recoñecidos (e que adoitamos ver en estatuas) pero tamén todos aqueles que pasaron por este mundo facendo o ben e seguindo o exemplo de Xesús. Seguro que se o pensas coñeciches algún santo e que tiveches a posibilidade de compartir bos momentos ao seu lado.

Destas persoas oímos expresións como "era unha boa persoa", "sempre estaba alí cando alguén o necesitaba", "era unha persoa extraordinaria",…

E é que rodearse destas persoas ou coñecer santos e as súas vidas paga a pena. É posible que se nos achegásemos e lésemos a vida dalgún santo, primeiro, sorprenderíanos e segundo, seguro que encontramos un apoio e un estímulo nos problemas do noso día a día. Son persoas que seguen presentes na nosa vida: no pasado, no presente  e no futuro.

REFLEXIÓN:
Teñamos un recordo especial por aqueles familiares e amigos que xa gozan da santidade ao lado do noso Pai Deus no ceo e pidámoslles que nos axuden no noso camiño na vida seguindo a Xesús.

Ave María



MARTES, 6 de novembro:

+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Camiñamos xa neste mes de novembro, un mes dedicado a María (na súa advocación de Milagrosa) e que nos prepara para vivir o Advento que comezará ao final deste mes. Os sentimentos que nos moven neste mes son a Gratuidade e a Esixencia. Son dous sentimentos que nos evocan a María.

A gratuidade de María ao darse e visitarnos. Lembramos neste mes á Virxe que nos visitou. Celebramos que temos a gran sorte de que María veu á nosa casa e deixounos varios agasallos pero, sobre todo, o máis importante é a medalla.

Durante este mes, imos reflexionar na nosa oración sobre o encontro que Santa Catalina tivo con María.
Hoxe María tamén quere falar connosco, chámanos a unha verdadeira comunicación de vida e convídanos a unha misión concreta. Para iso, durante estas semanas imos percorrer con Catalina catro etapas:
A primeira é BUSCAR, esforzarnos por saír de nós mesmos, deixar o noso modo de pensar para ir ao encontro do outro tal e como é.

Hoxe María diche:
Levántate da túa comodidade e anda. Sal da túa terra. Escolle a luz, viste o teu corazón. Aprende a ver.

Fai un momento de silencio, entra dentro de ti, e tenta descifrar no teu interior que significan esas palabras dirixidas a ti nesta mañá.



Mércores 7 novembro: DESCUBRIR AS LUCES DA MIÑA VIDA...
+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

Ás once e media da noite, oín que alguén me chamaba polo meu propio nome:
- Catalina, Catalina!
Espertándome, mirei cara ao costado de onde escoitaba a voz, que era ao lado do corredor. Corro a cortina e vexo un neno vestido de branco, de 4 ou 5 anos de idade, que me di:
- Levántate rápido e ven á Capela, alí espera a Santísima Virxe.
Vestinme rapidamente e dirixinme onde estaba o neno, eu seguino... Por onde pasaba as luces estaban prendidas en todas partes, o que me sorprendeu moito; pero maior foi o meu asombro cando, ao entrar á Capela, a porta abriuse apenas o neno a tocou coa punta do dedo. 

María esperta a Catalina a través dun neno. El anunciará a súa chegada e prepararaa para o seu encontro. Espértaa do seu soño, da súa tranquilidade, do seu descanso...
Deus chama, mobiliza, empuxa. Vén sacarnos de noso "soño". A resposta de Catalina é rápida. Sen vacilar segue ao seu guía e descobre un camiño de luz. Cando unha persoa responde á chamada de DEUS, este enche o seu corazón de amor e luz. É como aquel neno vestido de luz que, cheo de Deus, irradia a súa presenza e abre misteriosamente a porta dos corazóns.

Se durante o día de hoxe tentas ser amable, tratar a cada persoa coma se fose especial, escoitando os problemas da xente, preocupándote por eles sen mostrar nervios nin présa,
decataraste de que a túa presenza no grupo será como unha luz, e sorprenderaste ao comprobar que todos, ata os máis duros, necesitan de ti.
Atréveste a comprobalo?

ORACIÓN
Grazas, Señor, porque ás veces descubro que hai xente que me aprecia e se sente ben ao meu lado.
Gustaríame vivir e transmitir este estilo de vida,
baseado na vida sinxela, o espírito de familia,
o traballo e a autenticidade do amor que fai sentirse ben e quererse como irmáns. AMÉN




Xoves 8 novembro: VISTE O TEU CORAZÓN E PREPÁRATE PARA DESCUBRIR AS SORPRESAS DA VIDA.

+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO

A miña sorpresa creceu aínda máis, cando vin todos os cirios e fachos acendidos. Con todo non vía á Santísima Virxe.
O neno conduciume ao presbiterio. Ao fin chegou a hora. O neno alértame e dime:
-  Velaquí á Santísima Virxe, está aquí!

María non chega enseguida á cita... deixa a Catalina un tempo para preparar o seu corazón para a súa chegada. Catalina espera en silencio, dispoñibilidade, atención...
Iso é o que nós facemos cada mañá?

Sabemos vestir, preparar o noso corazón para atoparnos con Deus nos demais? Aproveito este intre de oración de cada mañá para preparar o día? 


NOSOPAI




Venres 9 novembro: APRENDE A VER CO CORAZÓN


+ NO NOME DO PAI, DO FILLO E DO ESPÍRITO SANTO


Oín coma un ruído, coma o rumor dun vestido de seda, que viña ao lado do púlpito, á beira do cadro de san Xosé, que viña pousarse sobre os chanzos do altar. Dubidaba de se era a Virxe. Con todo, o neno díxome: "Velaí a Virxe". Seríame imposible dicir o que eu experimentei naquel momento, o que pasou no meu interior, parecíame que non vía á Virxe... Foi daquela cando o neno me falou, non xa coma un neno, senón coma un home, coma o máis forte, coas palabras máis fortes. Entón, mirando á Virxe limiteime a dar un paso de xeonllos sobre os chanzos do altar, apoiando as mans sobre os xeonllos da Virxe...


Ao principio, Santa Catalina non recoñece a María. A quen se lle pode ocorrer que a unha pobre moza se lle apareza a Virxe? Con todo, ela déixase mirar por María e esta convéncea. Catalina aprende que hai que "aprender a ver" e, para iso, axúdalle o neno.

Cantas veces nos custa ver aos demais e aos outros tal e como son? Non será que nos deixamos levar polos nosos prexuízos e etiquetas e non damos oportunidade aos demais? Ás veces hai persoas, amigos, os nosos familiares ou profesores que nos axudan a mirar doutra maneira, a ver cos ollos do corazón.

Agradece hoxe a Deus  e, expresa a algunha persoa o teu agradecemento porque te axudou a descubrir que as cousas eran diferentes a como pensabamos.



No hay comentarios:

Publicar un comentario

Archivo del blog